"Minx" season 1: Σπιρτόζικο και προσεγμένο

Η Joyce (Ophelia Lovibond) είναι μια αρθρογράφος και μάχιμη φεμινίστρια των 70s που προσπαθεί χρόνια να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα. Να εκδώσει δηλαδή τις δαιδαλώδεις ιδέες της στο δικό της περιοδικό με τον αρκούντως ηχηρό τίτλο “The Matriarchy Awakens” («Η μητριαρχία ξυπνά»).

ΣΧΕΤΙΚΑ"Am I Being Unreasonable?": Το οδυνηρό και το γελοίο της ανθρώπινης ύπαρξης

Αναζητώντας μάταια εκδότες σε κάποιο φεστιβάλ της νότιας Καλιφόρνια, συναντά τον ιδιοκτήτη της Bottom Dollar Productions και μεγαλοεκδότη των πορνοπεριοδικών Doug Renetti (Jake Johnson), που μπορεί να μην σκαμπάζει πολλά από φεμινιστική θεωρία, αλλά σίγουρα μπορεί να διακρίνει μια σημαντική πηγή κέρδους. Άλλωστε, θέλει κι ο ίδιος να κάνει κάτι διαφορετικό.

Πώς μπορεί να συνεργαστεί όμως ο φεμινισμός με την παραδοσιακά αντικειμενοποιητική και σεξουαλικοποιημένη, και γι’ αυτό κερδοφόρα, γυναικεία απεικόνιση;

Η απάντηση είναι απλή: με την δημιουργία του πρώτου ερωτικού περιοδικού για γυναίκες. Αυτός είναι και ο πυρήνας της νέας σειράς του HBO Max “Minx” που μας μεταφέρει με επιτυχία σε μια χρονική περίοδο που έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές σειρές των τελευταίων ετών (“Vinyl”, “The Deuce”, “Mrs. America”). H μεταβατική δεκαετία του 1970 και το βάθος των διεκδικήσεων της γίνονται και εδώ ένας καμβάς πάνω στον οποίο η δημιουργός Ellen Rapoport τραβά παράλληλες γραμμές και συνδυάζει είδη, αποφεύγοντας τον διδακτισμό και τα δυο μέτρα και σταθμά.

Από την μικρή εικόνα ως την ευρύτερη αναδεικνύονται στοιχεία που αφορούν τόσο το χθες όσο και το σήμερα, καταλύονται βεβαιότητες και στέρεες αντιλήψεις ενώ βασική πυξίδα παραμένει το εύστοχο χιούμορ και οι αντιθέσεις, ξεκινώντας από τον ίδιο τον θεματικό πυρήνα.

Τι είδους συμβιβασμοί μπορούν να φέρουν κοντά τόσο διαφορετικές οπτικές; Πώς στην ευχή μπορεί να συνδυαστεί το σημαίνον “Marital Rape: When a Crime Is Not a Crime” (“Βιασμός μέσα στον γάμο: Όταν ένα έγκλημα δεν είναι έγκλημα”) με το “High Heel Hoochies” (“Προκλητικά Μωράκια με Ψηλοτάκουνα”);

Με μια στακάτη και ζεστή πένα και ένα σύνολο απλών μεν, καλογραμμένων δε χαρακτήρων, το αποτέλεσμα ξέρει πως να είναι αστείο χωρίς να χάνει την ουσία του και πώς να περάσει τα μηνύματά του χωρίς αυτά να γίνονται σοβαρός αυτοσκοπός.

Παρά τις κλισέ επιλογές του και τις κάπως αναμενόμενες εξελίξεις, τα πρώτα τέσσερα επεισόδια του σπιρτόζικου “Minx” κυλάνε πραγματικά ευχάριστα, ενώ η φροντίδα σε σκηνικά και ενδυματολογία συμβάλλουν σε ένα πολύ φαν και ικανοποιητικό θέαμα.