ΣΕΙΡΕΣ

"Four Weddings and a Funeral" season 1: Αθεράπευτα ρομαντικό

Δημοσίευση: 25 Σεπτεμβρίου 2019, 19:05
Συντάκτης:

Σύνοψη: Η Maya (Nathalie Emmanuel), η Ainsley (Rebecca Rittenhouse), ο Duffy (John Reynolds) και ο Craig (Brandon Mychal Smith), τέσσερις φίλοι από την εποχή του πανεπιστημίου, διαμένουν πλέον στο Λονδίνο. Η Maya προσπαθεί να ξεπεράσει τον πρώην της, η Ainsley ετοιμάζεται να παντρευτεί, ο Duffy προσπαθεί να ομολογήσει τα συναισθήματά του στην κοπέλα που αγαπά, ενώ ο Craig προσπαθεί να ανταπεξέλθει συναισθηματικά. Στη σειρά, οι χαρακτήρες μας αντιμετωπίζουν τέσσερις γάμους και μια κηδεία, ενώ ψάχνουν τον αυθεντικό έρωτα.  

<a href="/nea/tesseris-gamoi-kai-mia-kideia-stin-tv/59390">"Τέσσερις Γάμοι και Μία Κηδεία" στην TV</a>ΣΧΕΤΙΚΑ"Τέσσερις Γάμοι και Μία Κηδεία" στην TV

Άποψη: Το “Four Weddings and a Funeral: The Series” δεν έχει τίποτα κοινό με την εμβληματική ομώνυμη ταινία του 1994, πέραν από το γεγονός πως και τα δύο διαδραματίζονται στο υπέροχο Λονδίνο. Η σειρά έχει ως δημιουργούς την Mindy Kaling και τον Matt Warburton, ενώ ανάμεσα στους διευθυντές παραγωγής βρίσκουμε τον Richard Curtis, ο οποίος έχει γράψει όχι μόνο τα all-time favorite “Love Actually” και “Four Weddings and a Funeral”, αλλά και τα “About Time”, “Pirate Radio” και “Yesterday”. Aυτή την φορά δεν επιβεβαιώνει την φήμη του σε αυτό το αμερικάνικο try-hard remake.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως η σειρά είναι κακή, αντιθέτως, είναι μια άξια επιλογή για αυτούς τους αθεράπευτα ρομαντικούς που αγαπούν το αυθεντικό rom-com: αρκετά στεροτυπικός διάλογος, σχετικά στερεοτυπικά ζευγάρια και μετρίως προβλέψιμα plot-twists. Οι χαρακτήρες, αν και όχι μονοδιάστατοι, στερούνται αρκετά ενός ενήλικου συναισθηματικού βάθους, παρ’ όλα αυτά κανείς τους δεν έχει ρεαλιστικούς επαγγελματικούς ή προσωπικούς στόχους και με αυτό εννοούμε πως το να διακοσμείς σπίτια, να θέλεις να γίνεις ηθοποιός, συγγραφέας ή πολιτικός δεν έχει κανένα νόημα αν δεν εξηγείται το ΄γιατί’ έτσι ώστε ο θεατής να βρει κοινά σημεία με τους χαρακτήρες για να υπάρξει το maximum συναισθηματικό αντίκτυπο.

Αυτό κατά την άποψή μας είναι αδικαιολόγητο, αφού μια σειρά με 10 επεισόδια σχεδόν 45 λεπτών έχει περισσότερη ελευθερία από μια ταινία 1.5 ώρας για να επενδύσει στις προσωπικότητες των χαρακτήρων της. Το diversity, δηλαδή το να συμπεριλαμβάνονται χαρακτήρες με διαφορετικές εθνικότητες και διαφορετικούς σεξουαλικούς προσανατολισμούς δεν είναι πια κάτι αξιέπαινο που εγγυάται την επιτυχία μιας σειράς, αλλά αυτονόητο.

Η χημεία των ηθοποιών είναι επαρκής, με την Emmanuel (“Game of Thrones”) να προσφέρει μια σχετικά καλή ερμηνεία. Στο δεύτερο γυναικείο, η Boyle ως Gemma κάνει θαύματα όταν οι συγγραφείς της προσδίδουν μια πιο ανθρώπινη διάσταση, αλλά δε σταματά να μας ενοχλεί το γεγονός πως οι συγγραφείς την ‘σερβίρουν’ σαν αυτοτελές αστείο: μια uptight και καθωσπρέπει Βρεττανή είναι αναγκαστικά ‘αστεία’. Όταν εμφανίζεται για λίγα λεπτά και η Andie McDowell, η σειρά μας υπενθυμίζει τις δόξες τις ταινίας, με τις οποίες σαφώς και δεν μπορεί να συγκριθεί. Η παραδοχή είναι απλή: το Αμερικάνικο χιούμορ, ακόμα και αν αλλάξει χώρα, δεν μπορεί να συγκριθεί με το μοναδικό χιούμορ ορισμένων ταλαντούχων Βρετανών συγγραφέων και ηθοποιών.

4 / 10

Πρώτη δημοσίευση: 25 Σεπτεμβρίου 2019, 19:05
Ενημέρωση: 25 Σεπτεμβρίου 2019, 19:05
Συντάκτης:

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos