"Dead ringers": Συναρπαστικό και προκλητικό

Αν είναι από μόνο του ένα δύσκολο εγχείρημα το να μεταφέρεις/διασκευάσεις/επανεκτελέσεις ταινία του David Cronenberg στην μικρή οθόνη, προσφέροντας κάτι νέο, το έργο γίνεται ακόμα πιο δύσκολο όταν η ταινία αυτή είναι το “Dead Ringers”. Το φιλμ του 1988, με πρωταγωνιστές τους μονοζυγωτικούς διδύμους γυναικολόγους Beverly και Elliot (τους οποίους ερμήνευσε ο Jeremy Irons), εστιάζει με τον τρόπο του στην αρρενωπότητα και τον πατερναλισμό που την συνοδεύει, τοποθετώντας στο προσκήνιο την συνεξάρτηση δύο αδερφών, δύο ανδρών που μοιράζονται τα πάντα και διαλύονται μετά από μια απειλή αποχωρισμού, και μάλιστα γυναικεία.

ΣΧΕΤΙΚΑShirley

Γι’ αυτό και η σειρά του Prime Video είναι μια τόσο ενδιαφέρουσα προσπάθεια, καθώς δεν αποτελεί απλά μια φρέσκια και διαφορετική οπτική της ιστορίας (όπως και η ταινία, έτσι και η σειρά αντλεί από το μυθιστόρημα “Twins” των Bari Wood και Jack Geasland, που εμπνεύστηκε από την πραγματική ιστορία των δίδυμων γυναικολόγων Stewart και Cyril Marcus), διατηρώντας ταυτόχρονα πολλά στοιχεία της, αλλά μια εύστοχη επανατοποθέτησή της στην σύγχρονη πραγματικότητα, μια περισσότερο φιλόδοξη θεματικά, πλούσια και γοητευτική μεταφορά της.

Στο "Dead ingers" του 2023, οι δίδυμες αδερφές Mantle, Elliot και Beverly, ζουν μαζί και εργάζονται μαζί, στην ίδια γυναικολογική κλινική. Η Beverly είναι εσωστρεφής και ήπια, έχει τα μαλλιά της πιασμένα κότσο και αντίστοιχα ελεγχόμενες και τις περισσότερες πλευρές της. Αντίθετα, τα πάντα πάνω στην Ellie είναι έντονα: η αυτοπεποίθηση, η προκλητικότητα, η σεξουαλικότητα, τα συναισθήματα, οι αντιδράσεις. Οι δυό τους αποτελούν ένα διάσημο δίδυμο γυναικολόγων με έναν διακαή, κοινό σκοπό: το δικό τους γυναικολογικό κέντρο, που θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο γεννούν οι γυναίκες. Αυτό τουλάχιστον επιθυμεί η Beverly, με την Ellie να στοχεύει περισσότερο στο να εφαρμόσει τις ερευνητικές της ιδέες μακριά από κανονισμούς και απαγορεύσεις.

Η εξαρτητική τους σχέση, γύρω από την οποία έχουν δομήσει ζωή, στόχους και εαυτό, απειλείται ουσιαστικά όταν η Beverly έρχεται κοντά με μια νεαρή ηθοποιό, την Genevieve (Britne Oldford). Η σχέση τους συνιστά την πρώτη δυνατότητα αποχωρισμού, την πρώτη πιθανότητα διαχωρισμού για τις δύο αδερφές, που μπορεί να βελτιώσει ή να καταστρέψει τα πάντα.

Η δημιουργός Alice Birch (“Lady Macbeth”, “Succession”, “Normal People”) καταφέρνει να ξεπεράσει την βάση της, διανθίζοντας την με μεγαλύτερη συνθετότητα. Πλέον, δεν μιλάμε μόνο για τον διαταραγμένο κόσμο δύο εκκεντρικών γιατρών αλλά για μια βάρβαρη, πολύπλοκη και συνήθη πραγματικότητα για τις γυναίκες: αυτή της γέννας, της τόσο φυσιολογικής και τόσο σοκαριστικής και βίαιης διαδικασίας με την οποία ερχόμαστε στον κόσμο. Έπειτα, αναπτύσσεται ένα σύνολο θεμάτων γύρω από αυτήν την διαδικασία και το σύστημα το οποίο φροντίζει γι’ αυτή και μια ευρύτερη και λεπτή, αστεία και άγρια ευρύτερη κοινωνική κριτική με το ίδιο σημείο εκκίνησης, που εκτείνεται από την επίμονη ενασχόληση των ανθρώπων με τα δίδυμα μέχρι την κρίση των οπιοειδών και τις υπεύθυνες μεγαλοοικογένειες.

Η πένα είναι αιχμηρή, πολυεπίπεδη και όσο χρειάζεται φεμινιστική, η εξέλιξη βραδυφλεγής αλλά ταυτόχρονα άμεση και χορταστική και φυσικά όλα αυτά πατούν στην καθηλωτική, βαθιά και ικανοποιητική διπλή ερμηνεία της Rachel Weisz, ίσως στον πιο απαιτητικό και εντυπωσιακό της ρόλο. Σε δύο μάλλον, και είναι απλά φανταστική.

Το “Dead Ringers” σίγουρα δεν προτείνεται για συνοδεία γεύματος και δεν ξεχνά ποιος είναι ο μπαμπάς του, επιμένοντας να μας δυσκολεύει και να μας ενοχλεί διαρκώς, ενώ ορισμένα στοιχεία του δεν βγαίνουν το ίδιο ικανοποιητικά (η δευτερεύουσα ιστορία της Greta και η κατάληξή της είναι ένα τέτοιο παράδειγμα). Ωστόσο, η σειρά παραμένει συναρπαστική και προκλητική, ένα δύσκολο θέαμα και μια ολόσωστη απάντηση στο τι μπορεί να εξυπηρετεί σήμερα μια διασκευή ή μεταφορά, πώς μπορεί να διαβάσει ξανά κανείς μια κινηματογραφική δημιουργία επενδύοντας σε νέες ιδέες και καταστάσεις. Τι να τον κάνουμε τον τρόμο του Cronenberg μπροστά σε αυτόν του γυναικείου σώματος;