"Better Call Saul" season 6: Ηδη κλασικό!

Το "Better Call Saul" φάνηκε από την αρχή πως μπορούσε να πάει κόντρα σε προβλέψεις όπως "μετά τον Walter White το χάος" και ήδη με την προβολή του τελικού επεισοδίου του, να φτάνει σε σημείο να θεωρείται από πολλούς ανώτερο από το "Breaking Bad".
Αν είναι ή όχι, είναι προσωπικό. Όπως καθετί στην Τέχνη. Το "Better Call Saul" βγήκε με άνεση από τη βαριά σκιά του "Breaking Bad" και κατάφερε σε κάθε κύκλο να κάνει έναν αδίστακτό δικηγόρο, ακόμα περισσότερο φίλο μας.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Am I Being Unreasonable?": Το οδυνηρό και το γελοίο της ανθρώπινης ύπαρξης

Ο 5ος κύκλος ήταν δημιουργικό ζενίθ. "Ο δημιουργός Βινς Γκίλιγκαν μαζί με τον Πίτερ Γκουλντ, κατάφεραν να μην... ξέρεις τι θα επακολουθήσει σε χαρακτήρες που ήδη ξέρουμε την τύχη τους (οκ, είναι prequel). Μια ιστορία βίας και παρανομίας, με την τραγωδία να έχει εισχωρήσει στη μοίρα κάθε χαρακτήρα, κάθε ένας πιο σύνθετος απ' όσο δείχνει.Ο Τζίμι είναι μόνος εναντίον όλων. Ατακαδόρος, πολυμήχανος, έχει αποδεχτεί τη φύση του, κάνει τα πάντα για να επιβιώσει. Ικανός για το χειρότερο, αλλά με έναν τρόπο που όχι απλά τον δικαιολογεί στα μάτια μας, αλλά τον κάνει συμπαθή" γράφαμε πριν 28 μήνες.

Οτι κι αν έχει πετύχει μια σειρά, ο τελευταίος κύκλος και ακόμα πιο συγκεκριμένα, τα τελευταία επεισόδια, καθορίζουν την υστεροφημία της. Τα επεισόδια 12 και 13, είναι αριστουργηματικά, ένα μάθημα mainstream τηλεόρασης για όλους, με το δράμα να χτυπάει κόκκινο. Και συγκινούν εκεί που δεν το περίμενες, χωρίς καν να "εκβιάζουν".

Ο Odenkirk είναι ο πιο συμπαθής "κακός" που έχεις δει και αυτό είναι το μέγα επίτευγμα της σειράς και το "σημείο μηδέν" της επιτυχίας της. Ο Τζιμ ΜακΓκιλ ή Σολ Γκούντμαν, μας είχε στο πλευρό σε κάθε σχέδιο, σε κάθε απόφαση. Οπως έπειθε τους πάντες με τα λόγια, το έκανε και με τους θεατές. Ξέροντας ήδη σε τι θα εξελιχτεί στο "Breaking Bad" , η γνώση -μετά από 6 σεζόν- πως αυτή η εξέλιξη ήταν αναπόφευκτη αλλά είμαστε μαζί του έως το τέλος, έκανε την αποδοχή του χαρακτήρα του ένα τηλεοπτικό φαινόμενο.

Δύο σπουδαίες σκηνές, που πρόερχονται από το παρελθόν του ήρωα, μία με τον Μάικ και μία με τον Walter White, αποκαλύπτουν ουσιαστικά τα πάντα με την ερώτηση του Σολ "τι θα άλλαζες αν είχες μια μηχανή του χρόνου"...

Ο τελευταίος κύκλος έχει ξανά την Κιμ ως βασική πρωταγωνίστρια, αυτή που θα καθορίσει τα πάντα. Η Rhea Seehorn παραμένει... τρομακτικά καλή, μια πυξίδα ηθικής προς τον Σολ. Οπως και ολόκληρη η σειρά, ζει και αναπνέει  με την ηθική και τον χρόνο που φεύγει και μαζί όσα έχουμε κάνει και έχουμε μετανιώσει.
Κάθε πράξη και απόφαση των πρωταγωνιστών αλλά και όλων των δεύτερων ρόλων, οδήγησαν στο φινάλε της. Τίποτα δεν ήταν περιττό, κανένα επεισόδιο δεν φτιάχτηκε για να "γεμίσει" μια σεζόν. Και αυτό πιστώνεται στον Βινς Γκίλιγκαν.

Η τελική έκτη σεζόν είναι... ψυχοβγαλτική, οι ανατροπές συνεχείς αλλά όχι αναπάντεχες (άρα και υπερβολικές). Δράση και βία (όσο πρέπει), κατάμαυρο χιούμορ, το παιχνίδι με τα μπρος-πίσω στο χρόνο, η επιστροφή των Walter White και Jesse Pinkman, τα "λογύδρια" του Σολ που πάντα πείθουν.
Σε αντίθεση με ένα σωρό αξιόλογες σειρές που "άπλωσαν" του κύκλους τους άνευ λόγου για να φάνε τα μούτρα τους στο τέλος, το "Better Call Saul" τελειώνει και σε αφήνει με ένα συναίσθημα πληρότητας και ικανοποίησης. Φτάνει και περισσεύει για να το μετατρέψουν σε μια από τις κορυφαίες σειρές της τηλεοπτικής ιστορίας.