"The agency": Κλειστοφοβική, υποβλητική κατασκοπεία

Σύνοψη: Ο Martian, ένας μυστικός πράκτορας της CIA, διατάχθηκε να εγκαταλείψει τη μυστική ζωή του και να επιστρέψει στον Σταθμό του Λονδίνου. Όταν η αγάπη που άφησε επανεμφανίζεται, το ρομάντζο αναζωπυρώνεται.

ΣΧΕΤΙΚΑDemonic

Η καριέρα του, η πραγματική του ταυτότητα και η αποστολή του έρχονται σε αντίθεση με την καρδιά του, εκτοξεύοντας τους και τους δύο σε ένα θανατηφόρο παιχνίδι διεθνούς ίντριγκας και κατασκοπείας.

Άποψη: Το Showtime με την Paramount μεταφέρουν στα αγγλικά το επιτυχημένο γαλλικό κατασκοπευτικό θρίλερ, Le Bureau des Legendes, με πέντε σεζόν που προκαλούν το ενδιαφέρον τους διεθνούς και όχι μόνο του γαλλικού κοινού. Με παραγωγό τον Τζορτζ Κλούνεϊ, σκηνοθέτη των δύο πρώτων επεισοδίων τον Τζο Ράιτ και πρωταγωνιστές τους Μάικλ Φασμπέντερ, Τζέφρι Ράιτ, Τζόντι Τέρνερ Σμιθ και Ρίτσαρντ Γκιρ, οι προσδοκίες ήταν υψηλές, με τα πρώτα επτά επεισόδια που έχουν κυκλοφορήσει από τα δέκα συνολικά να μην τις επιβεβαιώνουν.

Ένα εντυπωσιακό καστ που αναβαθμίζει τους ήρωες του, δίνοντας πολυπλοκότητα και τονίζοντας ακόμα και αδιόρατες πλευρές στους χαρακτήρες, με τον Φασμπέντερ, μετά το The Killer του Φίντσερ να συνεχίζει στον ρόλο του λιγομίλητου και προβληματισμένου κατασκόπου με το ήρεμο και εσωτερικό παίξιμο και το σκοτεινιασμένο βλέμμα.

Ο Martian, όπως είναι το κωδικό όνομα του Brandon, έχει γυρίσει πίσω έπειτα από μια εξαετή θητεία στην Αιθιοπία και έχοντας αφήσει πίσω τον έρωτα. Έχοντας φανερό PTSD, το οποίο προσπαθεί να ξεπεράσει, μπλέκεται εκ νέου, παρά την διάθεση του να τα αφήσει πίσω, τόσο στα πλοκάμια του έρωτα με την επιστροφή της αγαπημένης του, όσο και στα πλοκάμια διεθνών κατασκοπευτικών συνωμοσιών.

Ο ηθοποιός πετυχαίνει να δώσει την αίσθηση της ψυχολογικής καταπίεσης που βιώνει, των τραυμάτων και των απωθημένων που κρύβει μέσα σε μια εσωτερική σύγκρουση.

Ο Ράιτ στα δύο πρώτα επεισόδια, κάτι που πιο διακριτικά συνεχίζουν και οι άλλοι σκηνοθέτες στα επόμενα, μεταφέρει την κατασκοπεία σε κλειστοφοβικά περιβάλλοντα, σε υποφωτισμένες, σκιερές γωνιές που τονίζουν το αίσθημα της μοναξιάς και της προδοσίας που βιώνει κανείς μέσα στον κόσμο της κατασκοπείας.

Η αβεβαιότητα είναι η μόνη σταθερά και αυτό είναι σαφές στο The Agency. Κατά τα άλλα είναι, οι υπόλοιποι ρόλοι αρκούνται στο να χτίσουν μια ασφυκτική ατμόσφαιρα γύρω από τον πρωταγωνιστή, με τον Ρίτσαρντ Γκιρ ειδικά να μένει αρκετά παραγκωνισμένος και το Τζέφρι Ράιτ να επαναλαμβάνει μοτίβα που έχουμε δει σε αρκετούς δευτερεύοντες ρόλους που έχει κάνει στο παρελθόν.

Επίσης, ο υπερβολικά αργός ρυθμός της σειράς εις βάρος της δράσης μόνο και μόνο για να χτιστεί μια πιο υποβλητική ατμόσφαιρα δεν δικαιώνει, αντιθέτως απογοητεύει τους φαν του είδους που θα περίμεναν κάτι πιο ισορροπημένο ανάμεσα στην δράση και το κτίσιμο του δραματικού υπόβαθρου των ηρώων.