Σύνοψη: Δύο διασώστες-τραυματιοφορείς και καλοί φίλοι, έπειτα από μία νυχτερινή βάρδια στο κέντρο της Νέας Ορλεάνης, θα συναντήσουν μία σειρά από ανατριχιαστικά και ανεξήγητα ατυχήματα που κατέληξαν σε θάνατους. Όταν ανακαλύπτουν ότι η αιτία είναι νέο, συνθετικό ναρκωτικό και η κόρη του ενός εξαφανίζεται, ρισκάρουν πολλά σε ένα χωροχρονικό ταξίδι σε μια παρελθοντική πραγματικότητα με επικίνδυνες συνέπειες.
Άποψη: Οι Τζάστιν Μπένσον και Άαρον Μούρχεντ αποτελούν ένα μάλλον ελπιδοφόρο δίδυμο Αμερικανών δημιουργών, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα 10s, με το κινηματογραφικό τους ενδιαφέρον να εστιάζει στην τομή του σινεμά του φανταστικού, με αυτό του τρόμου. Τα Resolution/2012, Spring/2015 και Endless/2017 (το είχαμε δει στις Νύχτες Πρεμιέρας) συνιστούν το μέχρι πρότινος φιλμικό τους σύμπαν που χαρακτηρίζεται από ενδιαφέρουσες ιδέες, άνιση εκτέλεση και ιδιαίτερη, σχεδόν προσωπική κινηματογράφηση, με τους ίδιους να συμμετέχουν και ως ηθοποιοί στις ταινίες τους. Κλασσικά φεστιβαλικά φιλμ, δηλαδή.
Αυτή την φορά οι δύο σκηνοθέτες δεν μετέχουν ερμηνευτικά στην ταινία τους και με το «Synchronic» επιχειρούν ένα άνοιγμα σε πιο μέινστριμ κοινό, με τους Άντονι Μάκι (Captain America, Altered Carbon) και Τζέιμι Ντόρναν (50 shades of grey) στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Οκ, το μέινστριμ μην το πάρετε και τις μετρητοίς, συγκριτικά πάντα αναφέρομαι, διότι και εδώ προσπαθούν να εξελίξουν την ενδιαφέρουσα κεντρική τους ιδέα, ενισχυοντάς την με στοιχεία φουτουριστικής υπέρβασης και ψυδελικού παρεμβατισμού, μάλλον όμως τελικά την αποδυναμώνουν, καθώς οδηγούν την ιστορία τους κάπως άτσαλα προς μια κενή και αναιμική ολοκλήρωη και υπογράφουν μάλλον την πιο αδύναμη δουλειά τους.
Επιλέγουν να μην εξηγήσουν καθόλου (ή έστω επιγραμματικά) τον τρόπο που λειτουργεί το ναρκωτικό (και που ευθύνεται για όλα όσα συμβαίνουν) και αυτό δεν θα ενοχλούσε καθόλου αν η ταινία κατάφερνε να κατασκευάσει το δικό της τριπαριστό αίνιγμα. Αυτό ήθελαν οι Μπένσον και Μούρχεντ, αλλά δεν κατάφεραν να στήσουν ένα συμπαγές φιλμικό σύμπαν, οι καταστάσεις που εκπλήσουν είναι ελάχιστες και επαναλαμβάνονται, οι ερμηνείες είναι αρκετά ράθυμες σε βαθμό παρεξηγήσεως, η έννοια της αληθινής φιλίας υπογραμμίζεται, αλλά δεν αναδεικνύεται.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων