Rebel Moon: Director's Cut

Σύνοψη: Μια σκοτεινή Αυτοκρατορία θέλει να καταπιεί όλους τους υπόλοιπους κόσμους γιατί μπορεί....αλλά δεν υπολόγισε μια τύπισσα απο το δικό τους στρατόπεδο όπου θα μαζέψει πολεμιστές για να οργανώσουν την επανάσταση

Γνώμη: Ή αλλιώς είδαμε το Rebel moon directors cut για να μη το δείτε εσείς...

Προσωπικά ήθελα ο ενθουσιώδης Ζακ Σνάιντερ να πετύχει και εδώ όπως ακριβώς έκανε με την ανάσταση του Justice league (2021)  το οποίο ήταν ένα κανονικό έπος όπως το είχε ονειρευτεί μακρυά απο την παλινωδία του 2017 που κυκλοφόρησε απλά γιατί κάτι έπρεπε να δείξουν.

Τα αρχικά cut δεν είχαν κανένα λόγο να κυκλοφορήσουν απλά οι μυστικές συμφωνίες του Netflix, τα μεγάλα πορτοφόλια και οι υποσχέσεις οτι το franchise θα στηριχθεί, οδήγησαν τον σκηνοθέτη να αναιρέσει τον εαυτό του αλλά και την ρομαντική άποψη οτι τα οράματα πρέπει να μεταφέρονται αυτούσια μακριά απο μονταζιέρες και απόψεις ceo που δεν έχουν καμιά δουλειά στα πλατό.

Αποτέλεσμα; Δύο άνιωθα έργα που νόμισες οτι φτιάχτηκαν απο AI και πλασαρίστηκαν ωστέ να τα παρακολουθήσουν και μικρά παιδάκια (ενώ υπάρχει μια νταρκίλα γενικότερα) και μια απόφαση που μοιάζει να βολεύει πολύ κόσμο ΑΛΛΑ όχι εμάς που λατρεύουμε τις αίθουσες, δηλαδή netflix and chill στο καναπέ χωρίς πολλά πολλά και κάνουμε και κανα like στο tik tok την ώρα της ταινίας δε χάθηκε το σύμπαν.

Ακόμα και έτσι, το όλο εγχείρημα καταποντίστηκε απο αρνητικές κριτικές, τα views δεν ήταν αυτά που προσδοκούσαν, οπότε πολύ σύντομα για τα δεδομένα του κολοσσού τον Αύγουστο: πάρτε όλη την υπεργαλαξιακή εξτραβαγκάνζα του σκηνοθέτη στο σύνολο των 6,5 ωρών.

Πάμε ρε Ζάκ είπα δώσε την απάντηση σου: σε συνδυασμό με το staycation (τραγωδία όποιος το σκαρφίστηκε) η θεάση του ολοκληρώθηκε σε 2 μέρες back to back.

Λίγα πράγματα βελτιώθηκαν ώστε να κάνουν οριακά ευχάριστη την εμπειρία του Rebel Μoon, όμως το βουνό των προβλημάτων παρέμεινε, με τις φιλοδοξίες σε συνδυασμό με τις λάθος αποφάσεις να μην αφήνουν τη ταινία να σηκώσει κεφάλι.

Τι πήγε καλύτερα;

Υπάρχει φούλ βία, splatter (έστω και ψηφιακό), ακραία σκηνικά που δικαιολογούν τη Δυναστεία και τους πολεμοχαρείς στρατηγούς τους που αρέσκονται στο να ανοίγουν κεφάλια και να εξολοθρεύουν οτιδήποτε κινείται. Δίνεις κίνητρο στους ήρωες μας, δίνεις κίνητρο στο κοινό να συνδεθεί μαζί τους, έχεις πάρει την απόφαση για σκληρό θέαμα και όχι πίου πίου με λέιζερ.

Το Part 1 που μάλλον είναι και το καλύτερο, δίνει μεγαλύτερο βάρος στην ανάπτυξη των χαρακτήρων (λογικό αφου στο αρχικό είχαν πετσοκοφτεί ολόκληρες σκηνές), υπάρχει χώρος να ανασάνεις μέσα στον ορυμαγδό, ενώ προς μεγάλη έκπληξη περιορίστηκε το slow motion που υπήρχε στο 80% του πρώτου cut καθώς ο Σνάιντερ το τράβηξε απο τα μαλλιά.

Ότι καλό υπήρξε, καταρρέει στο Directors cut part 2 με μια βασανιστική πρώτη ώρα με τους επαναστάτες να κόβουν σιτάρι σε slo mo ατελείωτα, παρέα με τους φιλήσυχους χωρικούς και πού και που να χορεύουν σαν τα χόμπιτ στο Σαίρ. Λογικά στο επόμενο μισό είσαι ράκος να παρακολουθήσεις την μιάμιση ώρα μάχης με το τηλεκοντρόλ να σου κλείνει το μάτι και να μονολογεί σαν διαβολάκι 'Προχώρα το'....

Όσα cuts και να χρειαστούν βέβαια, το miscast με τη ηγέτιδα και σκληρή καριόλισσα Sofia Boutella δε μπορεί να διορθωθεί με τίποτα. Δεν μπορεί να τα 'πεί', οι σκηνές δράσης (που έχει πολλές) θα κάνουν συνάδελφισσες της απο Ανατολή μεριά να βάλουν τα γέλια και μέσα σε όλα αυτά προστέθηκαν 2 extra cringy ερωτικές σκηνές χωρίς κανένα λόγο.

Τεράστια προβλήματα υπήρξαν και στο γράψιμο (ο Σνάιντερ υπήρξε μέρος αυτού) καθώς ο ρυθμός έχει πληγωθεί απο συζητήσεις που τραβάνε σε κάποιον galaxy far far away, ενα ειδύλλιο τέρμα άνευρο, ενώ κάποιοι χαρακτήρες όπως ο Τarak περιφέρεται όπως οι 300 σε όλο το έργο με 2 ατάκες (βαριά) και μπόλικη κακή υποκριτική ικανότητα.

Χαραμίστηκε σε μικρό ρόλο ο πάντα τίμιος Charlie Hunnam σαν Han Solo των φτωχών, ο Jimmie (με τη φωνή του έξοχου Anthony Hopkins) ένα ανδρoειδές με αισθήματα που φιλοσοφεί σαν σε ταινία του Τέρενς Μάλικ, το ίδιο και το καλύτερο arc της ξιφομάχου Nemesis καθώς προτιμήθηκε η επίδειξη κοιλίακών και κακού παιξίματος της πλειοψηφίας του cast.

Κάποιες σκηνές που θυμίζουν πίνακα ζωγραφικής δείχνουν το μεγαλείο του διαστήματος και σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα, δεν αρκούν για να ξεγελάσεις το κοινό

Συνοψίζοντας θα πούμε οτι ούτε το Director's cut έσωσε τη παρτίδα, το εγχείρημα ήταν τεράστιο όπως και οι προσδοκίες όλων, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι. Ο σκηνοθέτης έχει καλό βιογραφικό με πολυ ωραίες ταινίες, θα επιστρέψει σίγουρα, απλά οι συμφωνιες με τον 'διάβολο' πολλές φορές κρύβουν και κινδύνους...