Cunk on life

Σύνοψη: Η Νταϊάν Μόργκαν επανέρχεται ως Φιλομίνα Κανκ, για να ρωτήσει καθηγητές κι επιστήμονες ανά τον κόσμο σχετικά με τα θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα. Ποιος δημιούργησε τον κόσμο; Υπάρχει Θεός; Τι γίνεται με την τεχνητή νοημοσύνη ή το μποζόνιο του Χιγκς; Αυτά και αρκετά ακόμη, με σήμα κατατεθέν τις προβοκατόρικα αδαείς ερωτήσεις της.

Άποψη: Η μυθοπλαστική περσόνα της Φιλομίνα Κανκ δε θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως έχει ανανεώσει τα τελευταία χρόνια το κωμικό περιεχόμενο του Netflix, καταθέτοντας μια συμπαγή ψυχαγωγική πρόταση πέρα από το τυποποιημένο φορμάτ του stand – up.

Το είδος του mockumentary πολύ σπάνια πια υπηρετείται, πόσω μάλλον στην υβριδική εκδοχή της συνύπαρξης fictional χαρακτήρων και πραγματικών, καταξιωμένων επιστημόνων, πράγμα που δίνει μπόλικους πόντους ενδιαφέροντος και πρωτοτυπίας στις περιπέτειες της Κανκ.

Τονικά συνεπές και πάλι, με τους επιστήμονες που συναντά να προσπαθούν να αποδομήσουν με μικρές, απλές προτάσεις τις παραπληροφορημένες δηλώσεις της «δημοσιογράφου» (σκηνοθετική οδηγία για την οποία γίνονται και τα αντίστοιχα meta αστεία), το Cunk on life είναι πιο αυτοαναφορικό και πολυεκφραστικό από ποτέ. Κι από εκεί πηγάζουν όλες οι αρετές αλλά και οι αδυναμίες του.

Υπάρχει γενικά η αίσθηση πως το show προσπαθεί διαρκώς να πετάει μικρά «πυροτεχνήματα», για να μην χάσει την προσοχή του θεατή, να δημιουργεί πολλές, μικρές TikTok – able στιγμές. Εμβόλιμα διαφημιστικά σποτ για την κούκλα Μπάρμπι – Κανκ, ατομικά σκετσάκια της Μόργκαν που παρωδούν την ίδια την περσόνα της αλλά και ολόκληρη τη διαδικασία παραγωγής του επεισοδίου, ακόμα και υποτιθέμενα teasers της εκπομπής για το λογαριασμό της στο TikTok.

Το αποτέλεσμα άλλοτε βγαίνει ελαφρώς forced άλλοτε πετυχαίνει, όπως για παράδειγμα στην απολαυστική κατακεραύνωση από μέρους της Κανκ της ζωγραφικής του Βαν Γκογκ. Παιχνιδιάρικες ιδέες υπάρχουν, η Μόργκαν είναι και πάλι ολοκληρωτικά δοσμένη στον χαρακτήρα της, ίσως μόνο το γράψιμο υστερεί αυτή τη φορά.

Σε γνώριμα offbeat νερά αλλά με αχρείαστη επαναληπτικότητα σε ορισμένα εύκολα αστεία με ομοηχίες της αγγλικής γλώσσας (τα οποία μάλιστα αποδίδονται ανόρεχτα στους ελληνικούς υπότιτλους, με αποτέλεσμα να αποστραγγίζεται το όποιο γέλιο τους), εμφανίζει σημάδια κόπωσης. Σα να στερεύουν σιγά – σιγά τα πραγματικά fun/αδαή ερωτήματα και, άρα, να χρειάζεται πια περισσότερη προσπάθεια για να προκύψουν οι εξωφρενικές απορίες της Κανκ.

Σίγουρα βλέπεται ευχάριστα (ιδίως για τους λάτρεις του βρετανικού deadpan χιούμορ) κι ας μην είναι πάντα εξίσου αστείο.