Η νέα παραγωγή του Ryan Murphy (δημιουργού των Hollywood, American Horror Story και πολλών άλλων) για το Netflix, μεταφέρει το ομότιτλο θεατρικό έργο του Mat Crowley ( ο οποίος απεβίωσε νωρίτερα μέσα στο 2020), για δεύτερη φορά στη μεγάλη οθόνη, μετά τη εκδοχή του William Friedkin το 1970.

Ο Joe Mantello, ο οποίος είχε συνεργαστεί ως ηθοποιός με τον Murphy στο «Hollywood», σκηνοθετεί ένα καστ από ανοιχτά γκέι ηθοποιούς, στο έργο που αποτελεί σημείο αναφοράς για τη προ AIDS, Νεοϋορκέζικη ΛΟΑΤ κοινότητα στα τέλη της δεκαετίας του 60’. Η ιστορία εξελίσσεται γύρω από ένα πάρτυ γενεθλίων που διοργανώνει ο Μάικλ στο διαμέρισμα του στο Μανχάταν, για το φίλο του Χάρολντ. Το πάρτυ διακόπτεται από την άφιξη του Άλαν, στρέιτ συγκατοίκου του Μάικλ από το πανεπιστήμιο και για χάρη του οποίου ο τελευταίος παρακαλεί τους φίλους του να κρύψουν τη σεξουαλική ταυτότητα τους.

Ο Jim Parsons ( ο Sheldon του The Bing Bang Theory) ο οποίος το 2019 βραβεύτηκε με Tony για τη θεατρική ερμηνεία του ως Μάικλ, επιστρατεύει εδώ για τον ίδιο ρόλο τις γνωστές ερμηνευτικές του μανιέρες, πλαισιωμένος από τις κατά βάση εξίσου εκκεντρικές και θεατρινίζουσες ερμηνείες των συμπρωταγωνιστών του, οι οποίες ομολογουμένως ταιριάζουν απόλυτα στο ύφος και περιεχόμενο του έργου.

Το πιο δυνατό όμως σημείο του έργου είναι η απόλαυση του να βλέπεις τους έξι Queer χαρακτήρες, απελευθερωμένους, άνετους και αυθεντικούς στην ασφάλεια που νιώθουν μόνο στα πλαίσια του κύκλου τους. Διότι κάθε εξωγενές στοιχείο αντιμετωπίζεται με δυσπιστία, κάθε κουδούνι που χτυπά ηχεί σαν συναγερμός, με τους έξι ενήλικες άνδρες να είναι πάντα σε ετοιμότητα να προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους, να είναι «προσεκτικοί» όπως το θέτουν, όπως έχουν μάθει να κάνουν σε συνεχή βάση στην καθημερινότητα τους.

Η ταινία, παρά τη στατικότητα της δράσης της, δεν καταβάλλεται από τις θεατρικές της ρίζες, χάρη στη φυσικότητα των διαλόγων, τους στακάτους ρυθμούς τους, αλλά και το πικρόχολο, όχι πάντα καλοπροαίρετο queer χιούμορ, το γεμάτο αυτοσαρκασμό και αυτό-λύπηση.

Εξάλλου, αν και έχει κάποιες αδιαμφισβήτητα μελοδραματικές στιγμές, δεν βαραίνει ποτέ υπερβολικά, μιμούμενη την τάση των πρωταγωνιστών της να περιγελούν τις αδυναμίες τους, να προσπερνούν τις δυσάρεστες στιγμές, να θάβουν τους φόβους τους και να ξεχνούν τις πικρίες τους.

Το The boys in the band σε τελική ανάλυση αγγίζει με τρόπο εύστροφο και διασκεδαστικό, πολλά διαχρονικά θέματα της κοινότητας, όπως τη σχέση της με την πάροδο του χρόνου, τη θρησκεία, το στυλ, το coming out, τη φιλία, τον έρωτα, ή την οικογένεια.

Γι’ αυτό το λόγο, παρόλο που θα περίμενε κανείς ένα έργο της δεκαετίας του 60’ για την ομοφυλοφιλία να μοιάζει πλέον αναχρονιστικό, πολλές από τις σκέψεις και στιγμές του είναι επώδυνα οικείες ακόμη και στις μέρες μας.

Πρώτη δημοσίευση: 14 Οκτ. 2020, 16:11
Ενημέρωση: 14 Οκτ. 2020, 16:36
Τίτλος:
The boys in the band
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
121
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos