The little hours

Σύνοψη: Σε ένα μοναστήρι της Ιταλίας του 1347, τρεις νεαρές καλόγριες αφυπνίζονται σεξουαλικά από την έλευση ενός νεαρού (Ντέιβ Φράνκο) που προσλαμβάνεται ως το παιδί για όλες τις δουλειές. Βέβαια, σε αυτό το μοναστήρι κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται…

Άποψη: Μεσαιωνική σεξοκωμωδία με καλόγριες βασισμένη σε δυο ιστορίες από το «Δεκαήμερο» του Βοκάκιου… Ακούγεται εντελώς εξωφρενικό, είναι όμως πραγματικό και απολαυστικό!

Στο «The Little Hours», την τρίτη σκηνοθετική και τέταρτη σεναριακή δουλειά του, ο Τζεφ Μπένα, ο οποίος είχε συνυπογράψει και το σενάριο του «I Heart Huckabees» και σκηνοθετήσει το horror camp "Life afther Beth", επιστρατεύει ένα all-star κωμικό καστ και καταφέρνει να μετατρέψει μια ιδέα, την οποία άλλοι μπορεί να μην είχαν τολμήσει καν, σε μια από τις πιο έξυπνες κωμωδίες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.

Αρχικά, τολμάει να βάλει τους χαρακτήρες του να μιλάνε σαν να βρίσκονται στο σήμερα, ενώ ζουν στην Ιταλία του 14^ου αιώνα. Είναι το λιγότερο σπαρταριστό να παρακολουθείς τον θεό Νικ Όφερμαν («Parks & Recreation»), ο οποίος υποδύεται έναν τοπικό άρχοντα, να παραληρεί για εχθρούς και μηχανές βασανιστηρίων ενώ τρώει με τη γυναίκα του στη μεγάλη τραπεζαρία του μεσαιωνικού του κάστρου. Ή τον Τζον Σ. Ράιλι («The Lobster») σε ρόλο αλκοολικού ιερέα που καταπίνει ασύστολα το κρασί της θείας κοινωνίας και ακούει τις εξομολογήσεις της τρελής τριάδας μοναχών, την οποία απαρτίζουν οι αθυρόστομες Όμπρι Πλάζα («Ingrid Goes West»), Άλισον Μπρι («GLOW») και Κέιτ Μικούτσι («Will & Grace») και είναι όλες σε σπουδαία κωμική φόρμα.

Χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά τα τρικ μιας κλασικής κωμωδίας παρεξηγήσεων και τους σπαρταριστούς, κυρίως αυτοσχεδιαστικούς διαλόγους, ο Μπένα καταφέρνει κάτι αξιοθαύμαστο: κρατάει τον ρυθμό σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, η οποία δεν γίνεται ποτέ βαρετή ή σαχλή και αξιοποιεί με μαεστρία τα δυνατά στοιχεία κάθε ηθοποιού του.

Ειδική μνεία πρέπει επίσης να δοθεί στο original score του Νταν Ρόμερ («Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου») και στην προσεγμένη σε κάθε λεπτομέρεια ανασύσταση της εποχής, η οποία έρχεται σε τέλεια κωμική αντίθεση με τις καφρίλες που εκστομίζουν οι φαινομενικά αγγελικές καλόγριες και τα λοιπά σκηνικά που έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε σε ταινίες με ορμονικά τρελαμένους έφηβους και αποκτούν μια αναζωογονητική δυναμική στο περιβάλλον ενός μεσαιωνικού μοναστηριού.