The Kid Who Would Be King

The Kid Who Would Be King - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Σε ένα προάστιο του Λονδίνου, ο 12χρονος Άλεξ μαζί με τον φίλο του Μπέντερς το bullying των δύο μεγαλύτερων, Λανς και Κάι, ώσπου μία μέρα το Εξκάλιμπουρ εμφανίζεται μπροστά του. Ως γνήσιος συνεχιστής του Βασιλιά Αρθούρου, καθώς μπόρεσε να βγάλει το ξίφος από την πέτρα, πρέπει να ετοιμάσει τον στρατό του ενάντια στον μεγαλύτερο εχθρό του Βασιλιά.

Άποψη: Η ταινία ξεκινάει υπενθυμίζοντας τα βασικά στοιχεία από τον θρύλο του Βασιλιά Αρθούρου και των Ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης, συστήνοντας έτσι στο κοινό την -υπό λανθάνουσα κατάσταση- Μοργκάνα που περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να αναστηθεί από τα έγκατα της γης και να διεκδικήσει το Εξκάλιμπουρ.

Για κακή της τύχη, ο Τζο Κόρνις επιστρατεύει και πάλι μία παρέα εφήβων για μία επικίνδυνη αποστολή και ακόμα και αν της λείπει η «βρωμιά» και η αλητεία που είχε η συμμορία του αυθάδικου “Attack the Block”, η Βρετανίλα στο “The Kid Who Would Be King” εξακολουθεί να διαφαίνεται από την πιο συνεσταλμένη πλευρά της, αυτή του καθωσπρεπισμού, με του ήρωες να υπακούν κανόνες και να πηγαίνουν στο σχολείο με ενδυμασία.   

Φυσικά, δεν ξεχωρίζουν όλοι τους και σίγουρα δεν έχει δοθεί ισάξια προσοχή στον κάθε χαρακτήρα αλλά το σενάριο δε χάνει ευκαιρία να δουλεύει τις σχέσεις τους φροντίζοντας παράλληλα και το συναισθηματικό κομμάτι της ταινίας, γιατί παρά τις μάχες και τα μαγικά πλάσματα το “The Kid Who Would Be King” ανήκει στις (καθόλου υποτιμημένες) οικογενειακές ταινίες όπου η επίκληση στο συναίσθημα είναι κάπως δεδομένη.

Στα πρακτικά, η φαντασία και η κωμωδία παντρεύονται όμορφα στο σενάριο του Κόρνις (αν και τα special effects δεν συμπληρώνουν ιδανικά πάντα τις σκηνές) και τα όποια κενά στην ιστορία αλλά και στη συνοχή μετάβασης τα προσπερνάμε χωρίς πολλή σκέψη γιατί το νόημα της ταινίας δεν είναι να υποδεικνύουμε τα λάθη της, αλλά να επισημαίνουμε τις ευφάνταστες λεπτομέρειές της.

Όπως για παράδειγμα ότι ο νεαρός, υπερδραστήριος μάγος Μέρλιν κυκλοφορεί με μπλούζα των Led Zeppelin ή ακόμα καλύτερα ότι ο ηλικιωμένος μάγος Μέρλιν ενσαρκώνεται από τον Πάτρικ Στιούαρτ, ο οποίος βρίσκεται για πρώτη φορά σε ανάλογο ρόλο. Ένσταση για την περιορισμένη συμμετοχή της Ρεμπέκα Φέργκιουσον ως Μοργκάνα, ειδικά σε μία διάρκεια 2 ωρών η οποία σίγουρα θα μπορούσε να μειωθεί, αλλά όπως είπαμε οι οικογενειακές ταινίες δεν υπάρχουν για να τις σχολιάζουμε αυστηρά.

Το γεγονός για το “The Kid Who Would Be King” είναι ότι η ώρα περνάει ευχάριστα και εν τέλει, καταφέρνει να διασκεδάσει το οποιασδήποτε ηλικίας κοινό με έναν συνεχιστή του Βασιλιά Αρθούρου που σπάει τα κλισέ και καλείται να σώσει τον κόσμο ενώ κάνει ένα διάλειμμα από τα μαθήματά του.

Πρώτη δημοσίευση: 21 Απριλίου 2019, 15:06
Ενημέρωση: 26 Μαΐου 2019, 13:43
Συντάκτης: 
Τίτλος:
The Kid Who Would Be King (Το παιδί που θα γινόταν βασιλιάς)
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
120
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos