Θέμα οπτικής γωνίας
Η κουραστική πορεία μίας πολιτικού παρουσιάζεται κάτω από άπλετο τηλεοπτικό φως στο φιλμ του σκηνοθέτη που ασχοληθεί με παραγωγές όπως το Meet the Parents, Jay Roach. Η τηλεοπτική αισθητική και η εύστοχη ειρωνική χρήση τηλεοπτικών ντοκουμέντων, εκπέμπουν πως το ψέμα και η αλήθεια είναι απλώς θέμα οπτικής γωνίας.
Με χρήση της εικόνας δίχως Λόγο, καθένας προβάλλει τη δική του αλήθεια , ή, ακόμα πιο περίπλοκα, ανάγκη. Οι όροι και οι άξονες του φιλμ θυμίζουν στημένο παιδικό παιχνίδι, βουτηγμένο στον ανταγωνισμό. Σαν αυτά που σκαρώνουν οι μεγάλοι για τα παιδιά, μη αφήνοντάς τα να δημιουργήσουν το παιχνίδι τους μόνα τους. Οι ίδιοι που δεν έπαιξαν ποτέ με ελευθερία, οι ίδιοι διοχετεύουν αυτή την αχρησιμοποίητη ενέργειά τους σε παιχνίδια πολιτικής εξουσίας.
Νέο παιχνίδι, λοιπόν, το παιχνίδι εντυπώσεων σε μία προεκλογική εκστρατεία, με την εισαγωγή μίας γυναικείας ηγετικής φιγούρας. Στηριγμένο, αυτή τη φορά, στη διχοτόμηση του φύλου, τι κι αν οι ιδέες της είναι αμφισβητήσιμες. Είναι γυναίκα και αυτό αρκεί για να διακινηθεί συναισθηματικά το κοινό. Το κατά πόσο αυτό αρκεί, παραμένει ανοιχτό.
Οι ωραίοι ηθοποιοί, φορώντας πολιτικοειδείς μάσκες, εκφράζουν αυτό το σχόλιο, που όμως, όπως και οι πολιτικοί λόγοι, κάπου χάνει λόγω του του μακροσκελούς και όλο στόμφο χαρακτήρα του.
Εύη Αβδελίδου
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων