Σύνοψη: Ένας Αμερικανός που ερευνά το ντοπάρισμα των αθλητών βρίσκει την άκρη στο νήμα του μεγαλύτερου σκανδάλου ντόπιγκ στην ιστορία του αθλητισμού, σε ένα ντοκιμαντέρ που κέρδισε το Όσκαρ για το 2017.

Άποψη: Όλοι αγαπάνε τις ταινίες και τα ντοκιμαντέρ που αποκαλύπτουν σκοτεινές συνωμοσίες και κυβερνητικά μυστικά που μένουν κρυφά από την κοινή γνώμη. Εάν βάλουμε στην εξίσωση την αναβίωση της ανερικανορωσικής κόντρας, ειδικά μετά τις τελευταίες Αμερικανικές εκλογές, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το ότι το Icarus κέρδισε το φετεινό Όσκαρ, παρότι πρόκειται για μια δουλειά γεμάτη ατέλειες, ερασιτεχνισμούς και προχειρότητες.

Ο Μπράιαν Φόγκελ, είναι ερασιτέχνης ποδηλάτης.Ξεκινά ένα ντοκιμαντέρ για να δείξει πόσο εύκολο είναι να ντοπαριστεί κάποιος και να μην πιαστεί, χρησιμοποιώντας τον εαυτό του ως πειραματόζωο. Έχουμε δηλαδή ένα Super size me, όπου ο δημιουργός του αντί να τρώει Big Mac, τρυπιέται καθημερινά με Στανοζόλ και κρατάει τα ούρα του στο ψυγείο. Ψάχνοντας να βρει κάποιους με εμπειρία, καταλήγει να παίρνει οδηγίες από τον Γκριγκόρι Ροντσένκο, τον διευθυντή του Ρώσικου γραφείου αντιντόπιγκ.

Και ενώ οι μήνες περνούν, ξαφνικά σκάει το σκάνδαλο του ντοπαρίσματος σχεδόν ολόκληρης της Ολυμπιακής ομάδας της Ρωσίας, με τον Ροντσένκο στο κέντρο του και από την μία μέρα στην άλλη, βρέθηκε να έχει στα χέρια του κάτι πολύ-πολύ πιο μεγάλο από ότι φαντάζονταν.

Μέσα σε ελάχιστες ημέρες, δυο από τους συνεργάτες του Ροντσένκο πεθαίνουν ξαφνικά από «φυσικά αίτια», αυτός πανικοβάλλεται και φεύγει άρον-άρον για την Καλιφόρνια όπου ο Φόγκελ τον κρύβει. Ο Ροντσένκο «κελαηδάει» και στον τύπο και στο FBI, διακινδυνεύοντας την ζωή του, η WADA (η διεθνής επιτροπή αντιντόπιγκ) κάνει ενοχλημένη έρευνα η οποία δικαιώνει τα στοιχεία και τους ισχυρισμούς του και προτείνει την αποπομπή της Ρωσικής Ολυμπιακής ομάδας από τους αγώνες του Ρίο, κάτι που η ΔΟΕ απορρίπτει για πολιτικούς λόγους και ο Ροντσένκο καταλήγει στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και ο Φόγκελ με τον θείο Όσκαρ στο τζάκι του.

Ο ίδιος ο Ροντσένκο είναι περίπτωση: Ταυτόχρονα ανακάλυπτε τρόπους αποκάλυψης των ντοπαρισμένων αθλητών και τον τρόπο να ξεγλιστρούν οι αθλητές από τον έλεγχο. Κατηγορεί ευθέως τον Πούτιν ως άμεσα εμπλεκόμενο. Μιλάει πολύ, με πομπώδεις φράσεις, είναι έξω καρδία, σίγουρος ότι δεν έκανε κάτι κακό, αλλά και προσπαθώντας να την γλυτώσει.

Ο Φόγκελ βρέθηκε σε κάτι που τον ξεπέρασε και σαν ντοκιμαντερίστα και σαν κινηματογραφιστή και πολύ περισσότερο σαν ερευνητή. Βρέθηκε με ένα θέμα δυναμίτη στα χέρια, που αποκάλυψε τον ερασιτεχνισμό του. Ο Ροντσένκο δεν στριμώχτηκε ποτέ για όλα τα τερατώδη που υποστήριξε, έρευνα και διασταύρωση σε βάθος δεν υπήρξε ποτέ, ο ρυθμός χωλαίνει, η προπαγάνδα είναι χοντροκομμένη, έως και προσβλητική για ένα ξένο κράτος, ο υπαρκτός ένοχος ρόλος της ΔΟΕ ούτε καν αναφέρεται, ο Φόγκελ ενεπλάκη στην υπόθεση πολύ περισσότερο από ότι επιβάλλει η δεοντολογία.

Τα Όσκαρ λένε πολλά και δεν λένε και τίποτε. Αυτό εδώ δόθηκε για πολιτικάντικους λόγους σε ένα πολύ μέτριο έργο, στερώντας και την διάκριση από το πολύ καλύτερο Faces Places της Άνες Βάρντα. Αποκαλυπτική δημοσιογραφία για Αμερικανάκια.

Πρώτη δημοσίευση: 10 Μαρτίου 2018, 15:50
Ενημέρωση: 14 Μαρτίου 2018, 16:16
Τίτλος:
Icarus (Icarus)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
121
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
9427
Tanweer
6786
Feelgood
3008
breathe, από την Spentzos breathe, από την Spentzos