Seven psychopaths

Ντελιριακό, αμείλικτο, αναρχικό

H «Aποστολή στην Mπριζ», ήταν η πρώτη ταινία του Mάρτιν MακNτόνα, μες στην παρωδία, το μαύρο χιούμορ, την hardcore βία, σάρωσε τα βραβεία και τις «καλές κουβέντες» από κριτικούς και μη. Επανέρχεται λοιπόν με ένα εξαιρετικό φιλμ που σε ενθουσιάζει.

Με μια βασική ιστορία που της βάζει φυτίλι και την ανατινάζει, αναδομεί το παζλ με μικρότερες ιστορίες με πολύ ζουμί η κάθε μία, αλλά τις χειρίζεται και τις μιξάρει όπως γουστάρει αυτός! Παίζοντας το ταραντινικό κυνικό χιούμορ στα δάχτυλα, με αρκετά σινεφλικά hommages, αναρχική διάθεση στα twist της ιστορίας του και ρόλους (και ερμηνείες) που φυσάνε, δείχνει ικανός να ξεκινήσει νέο ρεύμα του αγγλικού κινηματογράφου από μόνος του!

Με άφθονη αδρεναλίνη από την μία και σαρωτικό υποδόριο σαρκασμό από την άλλη, χαρίζει δύο μεγάλες στιγμές στον Κρίστοφερ Ουόκεν και τον Τομ Ουέιτς με μεγαλείο τραγικωμωδίας και εσάνς υποδόριου χιούμορ, πασπαλισμένο με κόμικ γραφικότητα. Με σκηνές βουτηγμένες στο καυτό αίμα, κυνική πολιτική σάτιρα, με διαλόγους που γαζώνουν και ερμηνείες που σπέρνουν (ειδικά από Χάρελσον, Φάρελ και Ρόκγουελ) πετυχαίνει συνεχείς ανατροπές, καταργεί τα κλισέ ενός θρίλερ, μιας περιπέτειας, μιας κωμωδίας.

Είναι όλα αυτά και τίποτα μαζί, σε μια απολαυστική ταινία, με πολυεπίπεδη σεναριακή δομή και ανεξέλεγκτες εννοιολογικές παραπομπές που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μια ντελιριακή μαύρη κωμωδία που ρουφάς μέχρι τέλους. Μονορούφι. Και θες κι άλλο.

Απόστολος Κίτσος