Νeon Flesh

Χρυσός και σάρκα

Δεν υπάρχει πιο sophisticated, «βρώμικος» τίτλος γι'αυτή την ταινία. Neon, που ότι... νέον δεν είναι χρυσός και κρέας, ανθρώπινο, σάρκα γυναικεία. Άρτος και θεάματα για το κοινό. Δυστυχώς πρωτοτυπεί μέχρι εκεί, αφού το'χουμε δεί το έργο...

Μια ταινία, στο δρόμο του Shoot'em up αλλά και στο στύλ του Γκάι Ρίτσι, έχει και κάτι από Fargo, όπου ο Ρίκυ είναι ένας "πόρνης γιος", ο οποίος δε θα τσαντιστεί αν τον φωνάξεις έτσι. Κι αυτό γιατί έχει πλήρη επίγνωση της κατάστασής του και, μάλιστα, περιμένει να βγεί η μάνα του από τη φυλακή για να της κάνει δώρο ένα κλάμπ κολάδικο... Βέβαια, κατά πόσον θα το εκτιμήσει η τελευταία, αυτό θα το δούμε. Όταν θα το ανοίξει, θα γίνει της... το κάγκελο και ο ίδιος θα κοιτάξει την κάμερα με ύφος «haters gonna hate» και εσύ θα θές απλά να του σπάσεις το κεφάλι.

Ο μικρός Ρίκυ όμως,γεννήθηκε στο πεζοδρόμιο, μεγάλωσε εκεί και μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν νταβατζής σε πεζοδρόμιο, δεν υπολόγισε πόσο θα του κοστίσει να πάει από τα αλώνια στα σαλόνια και συγκεκριμένα να γίνει pimp σε «οίκο», γιατί δε του είπε κανείς ότι τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και μεταξωτούς κώλους. Μέγα λάθος! Πολύ γυμνό, πολύ πιστολίδι,πολλές γυναίκες, πολύ αίμα - δάκρυα και ιδρώτας σε ένα είδος που έχουμε δεί και ξανά αλλά και μανά...

Αν είσαι αγοράκι δε χάνεις κάτι να τη δείς (ίσως το χρόνο σου), αλλά θα αποζημιωθείς με το γυμνό και τα μπαμ μπουμ. Αν δε σε ενθουσιάζουν τα παραπάνω, μη μπεις καν στον κόπο. Στα υπέρ και η αρχή της ταινίας για το δυναμικό ξεκίνημα, στα κατά η έλλειψη στυλ που δεν την κάνει να ξεχωρίσει όπως άλλες μεγάλες ταινίες-σταθμοί κοινής θεματολογίας που έχουμε δεί στο παρελθόν.

Eιρήνη Κατσαρά