The D-train

To The D Train είναι μια ταινία για το πως ο Dan Landsman (Jack Black) προσπαθεί με κάθε κόπο να κάνει ένα reunion που θα τον καθιερώσει μεταξύ των συμμαθητών του. Όταν λέμε τα πάντα όμως, εννοούμε τα πάντα!

Ο Dan, στα 40 του, είναι μια παντρεμένος, με παιδιά, με μια καλή δουλεία και ένα αφεντικό που του έχει αδυναμία. Η επανένωση με τους συμμαθητές του όμως του έχει γίνει εμμονή και θα τα τινάξει όλα στον αέρα. Θα χρεοκοπήσει την εταιρεία του αφεντικού του, θα κερατώσει την γυναίκα του, θα αποξενωθεί από το παιδί του και όλα αυτά για να κατακτήσει την "καρδιά" και την "φιλία" της σχολικής διασημότητας Oliver Lawless (James Marsden).

H ταινία είναι η απόδειξη πως οι εμμονές που αποκτάμε στα μαθητικά μας χρόνια αργούν να φύγουν. Οι άνθρωποι που ένιωθαν παρείσακτοι ακόμα και δεκαετίες αργότερα θα προσπαθήσουν να αντιστρέψουν την εικόνα ώστε να "ηρεμήσουν".  Παρόλα αυτά προκειμένου να γίνει αρεστός ο Dan, θα προχωρήσει σε τρομερές ακρότητες, από ποτά και γυναίκες μέχρι κόκα και γκέι σεξ. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο φυσικά, οι ντροπές του θα γίνουν εφημερίδα μεταξύ των παλιών συμμαθητών καθώς και της γυναίκας και του παιδιού του.

Η ταινία ενώ θα μπορούσε να έχει χιούμορ δεν έχει. Είναι μια ντραμεντί περισσότερο, χωρίς πολλά κωμικά στοιχεία. Αντιθέτως συναντάμε ένα βαρύ κλίμα και μια λύπηση προς του ήρωες. Ερμηνείες αξιοσημείωτες δεν τις χαρακτηρίζεις και η σκηνοθεσία (στο ντεμπούτο των σεναριογράφων του «Yes man» με τον Τζιμ Κάρεϊ) δημιουργεί μια εντελώς φλατ ατμόσφαιρα χωρίς να δίνει το κάτι παραπάνω σε καμία από τις σημαντικές στιγμές. Η φωτογραφία από την άλλη θα λέγαμε πως είναι αξιοσημείωτη. Όμορφα πλάνα και χρωματισμοί.