La Grande Bouffe

Tου Mr Tibbs

Αν νομίζατε πως Γαλιφιανάκης και Σία τα έσπαγαν στη σειρά των Hangover, καλά θα κάνετε να δείτε αυτό το αναρχικό, σουρεαλιστικό αριστούργημα που τερματίζει την κοινωνικο-πολιτική αλληγορία με ένα ονειρικό ευρωπαϊκό καστ.

Εδώ είναι πράγματι άντρες που φέρονται ξεδιάντροπα, καθώς η σύναξη τεσσάρων αστών (ενός δικαστή, ενός πιλότου, ενός σκηνοθέτη και ενός σεφ) γίνεται αφορμή για άνευ προηγουμένου άσκηση σε σχεδόν όλες τις ανθρώπινες διαστροφές και «αμαρτίες» με κυρίαρχες τη λαιμαργία, τη λαγνεία και την απληστία. Καθώς λοιπόν οι πρωταγωνιστές τρώνε μέχρι σκασμού, περιτριγυρισμένοι από πόρνες και σταδιακά αφημένοι στην παρακμή των επιθυμιών τους, το φιλμ μετατρέπεται σε γκροτέσκα κριτική της καταναλωτικής κουλτούρας από την οποία καμιά τάξη δε ξεφεύγει.

Οι συμβολισμοί, κυρίαρχοι στο έργο του φετιχιστή Φερέρι, είναι πολλοί μα η μαύρη κωμωδία τους υπερβαίνει. Δεν υπάρχει αφηγηματική λογική, απλώς βλέπουμε τους πρωταγωνιστές να οδεύουν μηδενιστικά προς τον θάνατο. Ξεχωρίζουν επίσης οι γεμάτες χρώματα συνθέσεις του Φερέρι που συχνά φέρνουν στο μυαλό παρωδίες αναγεννησιακών μοτίβων ενώ οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές. Δύσκολα θα δείτε κάτι τέτοιο σε φιλμ ποτέ ξανά, ένα πραγματικά original και αληθινό φιλμ.