Berlinale 2023: Στο "Afire" ο Κρίστιαν Πέτσολντ θυμίζει φορσέ Ρομέρ

Δημοσίευση: 24 Φεβ. 2023, 14:17
Συντάκτης:

Σύνοψη: Ο Leon (Τόμας Σούμπερτ) και ο Felix (Λάνγκστον Ουιμπέλ) αποφασίζουν να περάσουν μερικές ημέρες στο εξοχικό της μητέρας του δεύτερου, κάπου στα παράλια της Βαλτικής. Ο Leon πρέπει να εργαστεί πάνω στο τελευταίο του μυθιστόρημα κι ο Felix πρέπει να βρει μια ιδέα για ένα φωτογραφικό project. Όμως, λόγω κακής συνεννόησης, θα βρεθούν να μοιράζονται το σπίτι με τη Nadja (Πόλι Μπιρ), η οποία εργάζεται ως εποχιακή υπάλληλος στην περιοχή. Αυτή η αναγκαστική συμβίωση θα βγάλει στην επιφάνεια τον χειρότερο εαυτό και τους μεγαλύτερους φόβους του Leon, ενόσω οι δασικές φωτιές που μαίνονται στην περιοχή απειλούν να χαλάσουν αυτό το όχι και τόσο ειδυλλιακό καλοκαίρι.

<a href="/tainies/kokkinos-oyranos/69078">Κόκκινος ουρανός</a>ΣΧΕΤΙΚΑΚόκκινος ουρανός

Κριτική: Στο δεύτερο μέρος μιας άτυπης τριλογίας με θέμα τα στοιχεία της φύσης, ο Κρίστιαν Πέτσολντ αφήνει το νερό, το βασικό στοιχείο του υπέροχου “Undine” (2020), και πιάνει τη φωτιά, σκαρώνοντας έτσι την πιο χιουμοριστική αλλά άνιση ταινία μιας εξαιρετικής φιλμογραφίας. Στο “Afire”, τη συμμετοχή του στο Διαγωνιστικό Τμήμα της φετινής Berlinale, λείπουν αρκετά από τα στοιχεία που έχουμε μάθει να συνδέουμε με την υπογραφή του, όμως η ικανότητά του στην παρατήρηση και καταγραφή των παθών που καίνε τους χαρακτήρες του παραμένει, αν και δεν καταφέρνει να σε παρασύρει.

Από την αρχή της ταινίας, φαίνεται η παιχνιδιάρικη διάθεση του Πέτσολντ, καθώς ξεκινά με μια σκηνή που μοιάζει βγαλμένη από θρίλερ: δύο νέοι αναγκάζονται να περπατήσουν μέσα σε ένα δάσος, όταν το αυτοκίνητό τους παθαίνει βλάβη. Τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως θα περίμενε κανείς, οι δυο τους φτάνουν σώοι κι αβλαβείς στον προορισμό τους, όμως η αίσθηση απειλής παραμένει εκεί σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του “Afire”. Κι αυτό δεν είναι το μοναδικό κλείσιμο του ματιού που επιχειρεί το σενάριο, καθώς εκτός από τον κεντρικό χαρακτήρα του Leon, κανείς δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται.

Ο Leon, που ερμηνεύει εξαιρετικά ο Τόμας Σούμπερτ, είναι ο λιγότερο συμπαθής χαρακτήρας που γέννησε ποτέ το μυαλό του Πέτσολντ: ως αρχετυπικός «βασανισμένος» λογοτέχνης είναι εγωκεντρικός, ευερέθιστος και αναίσθητος στις επιθυμίες των γύρω του. Η κοινωνική του αδεξιότητα είναι τέτοια που δεν ξέρεις αν πρέπει να τον λυπηθείς ή να τον μισήσεις. Ενώ οι γύρω του απολαμβάνουν τη φύση, ο ίδιος είναι σαν ψάρι εκτός νερού ή σαν ένα παιδάκι που θέλει όλοι να ασχοληθούν με τα ανύπαρκτα προβλήματά του.

Και το γεγονός ότι ο Σούμπερτ καταφέρνει να μας κάνει να τον πάρουμε στα σοβαρά είναι ένας μικρός άθλος, ενώ το κωμικό του timing οδηγεί σε ορισμένες πραγματικά αστείες στιγμές, στις οποίες υποβόσκει πάντα αυτή η μελαγχολία που χαρακτηρίζει όλα τα φιλμ του Γερμανού δημιουργού.

Η Πόλα Μπιρ (“Franz”, “Tranzit”) είναι για άλλη μια φορά μαγνητική, παρότι ο ρόλος της δεν εξυπηρετεί και πολλά παραπάνω πέραν της αφύπνισης του Leon. Ο φακός του Πέτσολντ την λατρεύει κι οι σκηνές που μοιράζεται με τον Σούμπερτ έχουν μια αυθεντική ένταση. Σαν σύνολο, όμως, το “Afire” δεν καταφέρνει να γίνει κάτι παραπάνω από μια κωμικοτραγική ιστορία, που φέρνει στο νου τις ταινίες του Ρομέρ, ενώ το γεγονός που κορυφώνει δραματικά την ταινία μοιάζει φορσέ.

Απολαυστική ήταν, βέβαια, η συνέντευξη τύπου που ακολούθησε της προβολής της στην Berlinale.

Ο Πέτσολντ, ο οποίος είναι πλέον κάτι σαν σταθερά του θεσμού, αστειεύτηκε για το πόσο λαλίστατος είναι στις συνεντεύξεις, ακόμα κι όταν έχει γρίπη, όπως μας πληροφόρησε. Η ιδέα για το “Afire” του ήρθε όταν έπρεπε να περάσει τέσσερις περίπου εβδομάδες στο κρεβάτι, καθώς κόλλησε COVID πίσω στο 2020, όταν προωθούσε το “Undine” με την Πόλα Μπιρ. «Ήρθε σαν ένα από αυτά τα όνειρα που βλέπεις όταν έχεις πυρετό», δήλωσε, ενώ το στοιχείο της φωτιάς μπήκε στο σενάριο μετά από επίσκεψή του στις περιοχές της Τουρκίας που είχαν πληγεί από τις δασικές πυρκαγιές του 2020. «Η σιωπή εκεί ήταν πραγματικά νεκρική, η απόλυτη απουσία ήχου», πρόσθεσε.

Σε ερώτηση σχετικά με τον χαρακτήρα του Leon, και συγκεκριμένα για το ότι ο Πέτσολντ σπάνια έχει άντρες πρωταγωνιστές, ο σκηνοθέτης είπε ότι αντιμετώπισε τον χαρακτήρα αυτό όπως αντιμετωπίζει και τις ηρωίδες του. Για την υποβόσκουσα απειλή που υπάρχει στην ταινία και το πώς την αντιμετωπίζει ο Leon, o Πέτσολντ είπε ότι είναι εξπέρ σε χαρακτήρες που πάσχουν από παράνοια. Σχετικά με την ονειρική φύση της ταινίας του, έκλεισε λέγοντας ότι το σινεμά είναι ο χώρος στον οποίο είμαστε μισοκοιμισμένοι, καθώς γινόμαστε όλοι κοινωνοί ενός ονείρου.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos