Berlinale 16: Μέριλ Στριπ-"Είμαστε όλοι μας Αφρικανοί"

Δημοσίευση: 11 Φεβ. 2016, 22:44
Συντάκτης:

Και να λοιπόν που ξεκίνησε επιτέλους το 66ο Διεθνούς Φεστιβάλ Βερολίνου γνωστό κι ως Μπερλινάλε με ταινία έναρξης το «Hail, Caesar» των αδερφών Kοέν και τα όσα ενδιαφέροντα ακολούθησαν στην σχετική συνέντευξη τύπου.

Πριν όμως, είχε προηγηθεί η αντίστοιχη συνέντευξη/παρουσίαση της κριτικής επιτροπής της φετινής Μπερλινάλε. Η Μέριλ Στριπ, απαστράπτουσα κι αψεγάδιαστη όπως την έχουμε συνηθίσει, ηγείται φέτος μίας εξαιρετικής ομάδας συνεργατών, με ονόματα όπως του Lars Eidinger, του Nick James, της Brigitte Lacombe, του Clive Owen, της Alba Rohrwacher και της Malgorzata Szumowska να την πλαισιώνουν για να συναποφασίσουν ποια ταινία του διαγωνιστικού τμήματος θα αποσπάσει την πολυπόθητη Χρυσή Αρκούδα.

Ξεκίνησε με κλισέ ερωτήσεις, με δημοσιογράφους να ρωτούν -όχι μόνο μία φορά- τους συνεντευξιαζόμενους πώς νιώθουν που είναι κριτές. (Ε, ένας δεν βρέθηκε να πει, ’πω, βαριέμαι, πού ήρθα πάλι αυτή την εβδομάδα..’)

Η Szumowska νιώθει λες και είναι σε «υπέροχες διακοπές». «Θα είναι υπέροχα να είμαστε μαζί με κουλ άτομα, για πάνω από δέκα μέρες να συζητάμε για ταινίες. Συνήθως δεν έχουμε χρόνο, είμαστε συνέχεια σε πίεση και ξαφνικά έχουμε την ευκαιρία να χαλαρώσουμε και να φάμε μαζί πρωινό, να μιλήσουμε για τις ταινίες, για ποικίλα θέματα και γενικά αυτή η αίσθηση είναι πολύ όμορφη».

Η ερώτηση επανήλθε βέβαια και για την Στριπ, η οποία απάντησε -τι άλλο;- πως είναι ενθουσιασμένη, πολύ χαρούμενη και τα συναφή. Μία προσπάθεια αστεϊσμού (;) ήταν η δήλωσή της  που σχολιάσαμε live στην επίσημη σελίδα του MOVE IT στο Facebook, λέγοντας πως, παρόλο που δεν έχει ιδέα πώς να διευθύνει το φεστιβάλ, τα καταφέρνει μια χαρά με την οικογένειά της οπότε είναι πολύ αισιόδοξη.

Η Στριπ φάνηκε ιδιαιτέρως φιλοπερίεργη για την ευρωπαϊκή κινηματογραφική κουλτούρα: «Το φεστιβάλ αυτό είναι προκλητικό κι έντονο, πηγάζει από μία κουλτούρα που εγώ ίσως δεν είμαι συνηθισμένη αλλά ανυπομονώ να εισαχθώ σε αυτή, να γνωρίσω έναν κόσμο καινούργιο, μία γλώσσα καινούργια, μία κουλτούρα καινούργια, που, όμως αξιοθαύμαστα συναντιούνται σε κοινό, ανθρώπινο έδαφος».

Παραδέχτηκε πως «πολλές από τις ταινίες της Μπερλινάλε δεν φτάνουν ποτέ μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οπότε είναι μία εξαιρετική ευκαιρία για εμένα να γυρίσω σπίτι και να μιλήσω για ταινίες που κανείς άλλος δεν έχει δει και ίσως και να καταφέρω να φέρω και κάποιες από αυτές μαζί μου. Είναι εγωιστικός λόγος, το ξέρω!»

Την απάντηση που συζητήθηκε περισσότερο (και δεν εκτιμήθηκε και τόσο από την πλειοψηφία του σχολιασμού στα social media) την έδωσε η Μέριλ Στριπ όταν ρωτήθηκε εάν είναι εξοικειωμένη με τον παγκόσμιο κινηματογράφο και ιδιαίτερα τις ταινίες από την Αφρική ή τη Μέση Ανατολή. Απάντησε ότι πρόσφατα είδε την ιορδανική ταινία "Theeb" που αφηγείται την ιστορία ενός αγοριού της φυλής των Βεδουίνων το οποίο αναλαμβάνει μια επικίνδυνη αποστολή στην έρημο και επίσης την ταινία "Timbuktu" που εξιστορεί την κατάληξη μιας πόλης στο Μαλί από ισλαμιστές μαχητές. «Αυτό που παρατήρησα είναι ότι υπάρχει ένας πυρήνας ανθρωπιάς που διαδίδεται μέσω κάθε πολιτισμού. Και σε τελευταία ανάλυση, όλοι καταγόμαστε από την Αφρική, ξέρετε. Όλοι μας είμαστε Βερολινέζοι, όλοι μας είμαστε Αφρικανοί στην πραγματικότητα» τόνισε με έμφαση.

Ο Κλιβ Όουεν επίσης δήλωσε ενθουσιασμένος για την μεγάλη ποικιλία των φετινών ταινιών. «Είμαστε επιφορτισμένοι με έναν πολύ σημαντικό ρόλο (άνω τελεία) να βραβεύσουμε κάποιον που θεωρούμε πως θα επωφεληθεί στο έπακρο από το βραβείο και να τον στηρίξουμε ώστε να φτιάξει κι άλλες σημαντικές και καλές ταινίες. Δεν είναι πως επιλέγουμε ποιος είναι καλύτερος ή χειρότερος, αλλά σπάνια έχουμε την ευκαιρία να υποβοηθήσουμε σημαντικά κινηματογραφιστές και θα πάρουμε πολύ σοβαρά αυτόν μας τον ρόλο. Φυσικά θα γιορτάσουμε όμως όλες τις ταινίες του φεστιβάλ!»

Ο Έιντινγκερ πάντως έθεσε πολύ ωραία το θέμα των κριτικών. «Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα την ερώτηση που μας θέτετε για το αν είναι δύσκολο να κρίνουμε στο πλαίσιο του φεστιβάλ. Η κλισέ απάντηση είναι «αχ, ναι, είναι μία δύσκολη διαδικασία, όλες οι ταινίες έχουν πολύ καλά στοιχεία, κλπ κλπ» Αλλά αυτή η αντιμετώπιση είναι ένα ψέμα. Γιατί όταν κάθομαι μπροστά από την τηλεόραση ή μπροστά από την κινηματογραφική αίθουσα, κρίνω συνεχώς. Θα πω «πω πω είναι τόσο χάλια αυτό! Ή είναι τόσο καλός εκείνος».

Αναφερόμενος σε μία φράση του καλλιτέχνη Julian Schnabel, που συμμερίζεται την άποψή του, τόνισε πόσο σημαντικό είναι το συναίσθημα στην τέχνη. «Έχει μεγάλη σημασία το συναίσθημα του αποδέκτη της τέχνης κι αν θα καταφέρει να νιώσει κάτι ο άλλος. Όταν εμπλέκομαι συναισθηματικά με κάποιο έργο, μόνο τότε μπορώ να κρίνω. Εάν δεν εμπλακώ, και επιχειρήσω να αναλύσω μηχανικά δεδομένα, τότε αυτό δεν λειτουργεί για εμένα».

Και κάπως έτσι, το 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου ξεκινά!

Πρώτη δημοσίευση: 11 Φεβ. 2016, 22:44
Ενημέρωση: 11 Φεβ. 2016, 23:17
Συντάκτης:

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos