Δράμα 2023: Γράφουμε άποψη για τις ελληνικές ταινίες - Μέρος 5ο

Published: 12 Sep 2023, 13:01
Συντάκτης:

To ΜΟVE IT βρέθηκε στη Δράμα για το 49ο Φεστιβάλ Μικρού Μήκους και παρακολούθησε ταινίες του Ελληνικού Διαγωνιστικού Τμήματος. Σας γράφουμε γνώμη ολοκληρώνοντας τις ανταποκρίσεις μας με το 5ο μέρος:

<a href="/en/nea/festival-dramas-taxideyei-ston-kinimatografo-irida/69747">Το Φεστιβάλ Δράμας ταξιδεύει στον κινηματογράφο Ίριδα</a>ΣΧΕΤΙΚΑΤο Φεστιβάλ Δράμας ταξιδεύει στον κινηματογράφο Ίριδα

«Cargo» του Γιώργου Σερβετά

Η Κάργκο έχει δει τον Δούναβη, έχει μπει σε πλοίο, έχει πάει σε κλαμπ και ίσως ξέρει πώς να κατεβάσει ένα αεροπλάνο. Η Λούνα δεν έχει γνωρίσει τον κόσμο έξω από οθόνες. Ξέρει λίγα, αλλά ανάμεσα σε αυτά ξέρει την Κάργκο. Και ίσως αυτό είναι το μόνο που μετράει.

Mε Κάτια Παπαϊωάννου, Μαργαρίτα Αλεξιάδη

Μια δυστοπία επιστημονικής φαντασίας τοποθετημένη σε μια μινιμαλιστικά ζοφερή απρόσωπη Αθήνα, από τον Γιώργο Σερβετά του «Να κάθεσαι και να κοιτάς».

Σκόρπιες αναμνήσεις. Αναπαράσταση από σκηνές ζωής και συναισθήματα βασισμένα σε αυτές -γι’αυτό και αέρινα, φευγάτα, χωρίς πρίσμα βάθους-, εξίσου abstract το συνολικό αποτέλεσμα, ελκυστικά φωτισμένο, αλλά και με (αυτή τη μάστιγα τις περισσότερες φορές) το voice over που εξελίσσεται σε μονόλογο που εν τέλει βασανίζει την υπομονή σου. (2/5)

Midnight Skin» του Μανώλη Μαυρή

Η Φανή, μια νεαρή νοσηλεύτρια ενός μεγάλου δημόσιου νοσοκομείου, βυθίζεται κάθε βράδυ στον ίδιο εμμονικό εφιάλτη. Βλέπει ότι μεταμορφώνεται σε δέντρο. Ενώ βρίσκεται στάσιμη μέσα σε μία μοναχική καθημερινότητα, συνειδητοποιεί ότι ο εφιάλτης της ξεπερνά τα όρια του φαντασιακού και εισχωρεί σταδιακά στη ζωή της.

Mε Ρομάνα Λόμπατς, Κατερίνα Ζησούδη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Δημήτρης Κίτσος

Ο Μανώλης Μαυρής έχει καταφέρει (και με το Brutalia, εργάσιμες ημέρες που είχε διακριθεί στις Καννες) να δημιουργήσει μια ιδιαίτερη κινηματογραφική ματιά, χωρίς ακόμη να έχει σκηνοθετήσει ταινία μεγάλου μήκους.

Το Midnight Skin είναι σαφώς πιο αδύναμο δραματουργικά, με την συγκεντρωμένη και ιδανική για την περίσταση ερμηνεία της Ρομάνα Λόμπατς να διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον σε αυτή την αλληγορία του υποσυνείδητου με ξύσματα body horror.

Η ιστορία είναι μάλλον αδύναμη, η παραγωγή όμως είναι αντίστοιχη μεγάλου μήκος φιλμ και σίγουρα το εγχείρημα λειτουργεί σαν preview για κάτι ανάλογο και σου γεννά την προσμονή να το παρακολουθήσεις όταν θα είναι έτοιμο. (3/5)

«Αερολίν» του Αλέξη Κουκιά-Παντελή

Η Σάντυ είναι απόφοιτος δραματικής σχολής, έχει άσθμα και το βράδυ έχει παράσταση. Μέχρι τότε έχει να διδάξει γιόγκα, να δουλέψει ως κλόουν και να πάει και σε μία οντισιόν. Σε αυτήν την εξίσωση, προσπαθεί να βρει και λίγο χώρο για τον Σπύρο, το αγόρι της.

Με Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Βαγγέλη Αμπατζή

Μια απλή και κατανοητά δοσμένη φέτα ζωής από ένα 24ψρο μιας ηθοποιού που προσπαθεί να επιβιώσει, τρέχοντας από οντισιόν σε οντισιόν και κάνοντας παράληλλα πολλές άλλες «άσχετες» με αυτό που θέλει αασχοληθεί (ίσως και όχι), εργασίες, ώστε να τα καταφέρει. Μια έξτρα ανάσα από το Aerolin που χρησιμοποιεί για το άσθμα της, άντα δίνει μια μικρή ώθηση, κυρίως ψυχολογική.

Μια ντραμεντί που αντανακλά την πραγματικότητα σχεδόν κάθε νέου ηθοποιού στην Ελλάδα, με μια φυσική – βιωματική ερμηνεία από την Δήμητρα Βλαγκοπούλου και μια τρυφερή και μελαγχολική σκηνοθετική ματιά. (3/5)

«Λευκά Χριστούγεννα 1948» του Αντώνη Βαλληνδρά

Τον Δεκέμβριο του 1948, μια ανεπίσημη χριστουγεννιάτικη εκεχειρία ανάμεσα στον Δημοκρατικό και στον Εθνικό Στρατό επιτρέπει στους στρατιώτες να μοιραστούν μια ανθρώπινη, συγκινητική στιγμή πριν επανέλθουν και πάλι στη βάρβαρη πραγματικότητα των αιώνια διχασμένων Ελλήνων.

Με Βασίλη Κουτσογιάννη, Αναστάση Λαουλάκο, Νίκο Γκέλια, Δημήτρη Σιγανό, Ιωάννα Πιταούλη, Πέτρα Μαυρίδη.

Βασισμένο σε ένα διήγημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, το φιλμ του Αντώνη Βαλληνδρά θυμίζει κάτι από χρονικό της εποχής του Εμφυλίου, ενώ την ίδια στιγμή έχει στηθεί με ιδιαίτερα φροντισμένη παραγωγή, σαν ένα στρατιωτικό ψυχόδραμα με αναζωπυρώσεις στις ψυχολογικές μεταπτώσεις που αποπνέουν διαχρονικότητα.

Σαν ένα μικρό θεατρικό δράμα δωματίου στο χιόνι και τα χαρακώματα, με κλειστοφοβική φωτογραφική ματιά, ερμηνείες όχι όλες στο ίδιο επίπεδο, από τις οποίες ξεχωρίζουν αυτές των Βασίλη Κουτσογιάννη και Ιωάννας Πιταούλη, μια συγκινητική μικρή ιστορία. (3/5).

To ΜΟVE IT βρέθηκε στο Φεστιβάλ Δράμας και καταγράφει όσα συνέβησαν σε αυτή την σπουδαία σινεφιλική γιορτή. 

Όλα θα τα βρείτε εδώ. 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
breathe, από την Spentzos breathe, από την Spentzos