Σύνοψη: Η Marlo είναι μία μητέρα δύο παιδιών, και έγκυος στο τρίτο. Έπειτα από παρότρυνση του αδερφού της, θα προσλάβει μία νυχτερινή νταντά για να προσέχει το νεογέννητο μωρό της, προκειμένου να μπορέσει επιτέλους να ξεκουραστεί, να βρει χρόνο για τον εαυτό της, και να απολαύσει όμορφες στιγμές όπως παλιά. Για όλα αυτά θα την βοηθήσει η Tully, η νταντά των παιδιών.

Άποψη: Ο Jason Reitman, η Diablo Cody και η Charlize Theron ξανασυναντιούνται κινηματογραφικά μετά το Young Adult (2011), σε σκηνοθεσία του πρώτου, σενάριο της δεύτερης και με πρωταγωνίστρια την τρίτη. Ο Reitman και η Diablo Cody συνεργάζονται για τέταρτη φορά, μαζί με το Juno (2007) και το Jennifer’s Body (2009), στο οποίο ο Reitman είχε μόνο ρόλο παραγωγού. Θα μπορούσαμε να δούμε τις τρείς ταινίες, Juno, Young Adult και Tully ως μία τριλογία, καθώς η σεναριογράφος πάντοτε δημιουργεί αυτοβιογραφικούς γυναικείους χαρακτήρες, με αποτέλεσμα οι τρείς βασικές ηρωίδες των ταινιών, δηλαδή η Juno, η Mavis Gary και η Marlo να μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία. Μοιάζει σαν η Juno να ενηλικιώθηκε στο Young Adult και να έγινε τρίτεκνη μητέρα στο Tully.

Βέβαια, ακριβώς επειδή τόσο η ηρωίδα είναι μεγαλύτερη σε ηλικία, όσο και η σεναριογράφος μεγάλωσε από τις προηγούμενες ταινίες, ο χαρακτήρας, αλλά και το σενάριο, δεν έχουν την φρεσκάδα της πρώτης, και τον δυναμισμό της δεύτερης συνεργασίας Reitman-Cody. Αποτελεί βέβαια ένα πολύ καλό παράδειγμα του απλού και λιτού σινεμά του αμερικανού σκηνοθέτη, το οποίο ποτέ δεν γίνεται απλοϊκό και κενό. Ενώ η σεναριογράφος, μετά το πολύ πιο αδύναμο σενάριο που έγραψε για το Ricki and the Flash (2015), επέστρεψε σε πιο γνώριμα μονοπάτια, με την γνωστή κυνική, χιουμοριστική γραφή της, που ρέει αβίαστα, χωρίς περιττά στοιχεία ή φανφάρες. Η Charlize Theron, έχοντας πάρει αρκετά κιλά παραπάνω για τις ανάγκες του ρόλου, παραδίδει μία στιβαρή, γεμάτη ερμηνεία, αναμφίβολα μία από τις καλύτερές της μετά το Όσκαρ για το Monster (2003), έναν εξίσου απαιτητικό ρόλο, για τον οποίον επίσης είχε χρειαστεί να αλλάξει την εμφάνισή της. Δεν θα ήταν υπερβολή  να πούμε ότι της αξίζει μία υποψηφιότητα στα επόμενα Όσκαρ, αν και βγήκε πολύ νωρίς στους κινηματογράφους, οπότε θα δούμε…

Η Mackenzie Davies (The Martian, Blade Runner 2049) στέκεται επάξια δίπλα στην οσκαρούχα ηθοποιό, υποδυόμενη την Tully, μία νταντά που σαν άλλη Mary Poppins, έρχεται από το πουθενά, και με τα «θαύματά» της παρασύρει, όχι τα παιδιά, αλλά την μάνα Charlize, που την βγάζει από την ρουτίνα της, και της θυμίζει πώς είναι να ζεις ξέγνοιαστος και ανέμελος. Το τέλος της ταινίας χρησιμοποιεί μία ανατροπή, την οποίαν επειδή έχουμε δει πολλάκις σε ταινίες, με αποτέλεσμα να έχει καταλήξει να φαίνεται κλισέ, και μέσα σε ένα σενάριο που αποφεύγει έξυπνα την κλισέ στερεοτυπική απεικόνιση της μητρότητας, φαντάζει ως παραφωνία. Ωστόσο, το σώζει διότι εντάσσεται ομαλά μέσα στο σενάριο, και το μεγαλύτερο ατού είναι ότι χωρίς να το καταλάβει ο θεατής, με εμβόλιμες σκηνές που εκ πρώτης όψεως δεν βγάζουν νόημα, έχει προϊδεάσει για το τέλος. Άλλωστε, η ταινία δεν είναι  ποντάρει στο να σοκαριστείς, ποντάρει μόνο στο να συναισθανθείς. Μία χαμηλότονη, διεισδυτική σκηνοθεσία, ένα καλογραμμένο σενάριο που δεν φοβάται να βγάλει την μητρότητα από το συννεφάκι της ευτυχίας και της χαράς, και μία ηθοποιός που δείχνει πόσο ταλαντούχα είναι, είναι μία τριπλέτα που αξίζει την προσοχή. Πόσο μάλλον όταν ο Reitman και η Cody παραδίδουν ίσως ό,τι καλύτερο έχουν κάνει μετά το Juno.

Πρώτη δημοσίευση: 31 Μαΐου 2018, 01:43
Ενημέρωση: 7 Ιουνίου 2018, 19:50
Τίτλος:
Tully (Tully: Τα παιδιά είναι ευτυχία;)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
95
Εταιρία διανομής: 
Release: 
31 Μαϊου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
23 ώρες

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos