Το φεγγάρι του Δία

Το φεγγάρι του Δία - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Ο Αριάν είναι ένας Σύρος πρόσφυγας που προσπαθεί να περάσει τα Ουγγρικά σύνορα. Όταν ένας αστυνομικός τον πυροβολεί και τον σκοτώνει, ξεκινά να ζει μια δεύτερη ζωή.

Άποψη: Ο Ούγγρος σκηνοθέτης Κορνέλ Μουντρούζο συστήθηκε στο πλατύ κοινό με το εντυπωσιακό Feher Isten, τον Λευκό Θεό που κέρδισε το Ένα Κάποιο Βλέμμα στις Κάννες το 2014. Παρότι εντυπωσιαστήκαμε από την σκηνοθεσία του, η οπτική του μας ενόχλησε, αλλά δεν γίνονταν να μην έχουμε περιέργεια για την καινούργια του δουλειά.

Το όνομα της είναι Jupiter Holdja, Τo Φεγγάρι Του Δία, αν και θα μπορούσε άνετα να λέγεται και Τα Ποτάμια Της Αργεντινής, μια που καμία σχέση δεν έχει με την υπόθεση. Ο Άριαν, ένας νεαρός Σύρος που προσπαθεί να περάσει τα σύνορα, πυροβολείται από τον Λάζλο, έναν κυνικό αστυνομικό. Αμέσως μετά τον θάνατο του, το σώμα του αρχίζει να αιωρείται μέχρι που φτάνει σε ύψος δεκάδων μέτρων με τον ίδιο να είναι ολοζώντανος. Αργότερα, τον περιμαζεύει ο Γκάμπορ, ένας ξεπεσμένος προσωπικά και επαγγελματικά γιατρός. Στην αρχή χρησιμοποιεί τον Άριαν και την υπερφυσική του ιδιότητα για να θεραπεύει ασθενείς για να βγάλει λεφτά. Αργότερα όμως, αρχίζει να νοιάζεται για τον νέο με την αγνή ψυχή και τον προστατεύει από τον Λάζλο που τους κυνηγάει, έχοντας μάθει το παράξενο μυστικό.

Να το ξαναπούμε. Ο Μουντρούζο ξέρει εκατό καντάρια σινεμά. Ξέρει τι να κάνει την κάμερα του, ξέρει που να την  στήσει, πως να παίξει με το φως. Ειδικά οι πρώτες σκηνές με τους μετανάστες να κυνηγιούνται από την αστυνομία μέσα σε ένα ποτάμι, είναι καθηλωτικές. Αλλά μόλις πιάσεις το πλαίσιο της ιστορίας, αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι θέλει να διηγηθεί, περνάς από την επιφύλαξη, στην ενόχληση και τέλος στην αδιαφορία.

Η αλληγορία με τον κατατρεγμένο που γίνεται άγγελος και αίρει τις αμαρτίες μας, δίνεται από τον σκηνοθέτη με καθαρά Χριστιανική ματιά που προσωπικά μας εκνεύρισε. Δεν μας ενόχλησε η θρησκευτικότητα. Γιατί και ο Καρλ Ντράγερ το έκανε αυτό αλλά με έναν λυρικό τρόπο. Γιατί εδώ, γίνεται ξεκάθαρα χειριστικά: Φταίμε, και εάν δεν ενώσουμε τις καρδιές μας, θα πάμε όλοι στην κόλαση. Ή κάτι τέτοιο. Γιατί ο Μουντρούζο χώνεται τόσο πολύ στην αυταρέσκεια του που και την –έτσι κι αλλιώς προβληματική του- ιστορία του παρατάει από κάποια στιγμή και ενδιαφέρεται να μας κάνει κήρυγμα, και ενθουσιάζεται τόσο πολύ που μπορεί να κάνει αυτά που κάνει με την κάμερα του που καταλήγει να κάνει φιγούρα με τον Αριάν να πετάει όλη την ώρα άνευ λόγου πάνω από μία δυστοπική Βουδαπέστη. Ή όταν γυρίζει ένα εντυπωσιακό κυνηγητό με αυτοκίνητα στην πόλη, μόνο και μόνο για να το γυρίσει. Ίσως να είχε απωθημένο να κάνει ένα ριμέικ του C’etait un rendez-vous  του Κλοντ Λελούς. Κούφια επίδειξη.

Δεν έχουμε πρόβλημα να βλέπουμε ταινίες που θέλουν να μας διδάξουν. Έχουμε πρόβλημα όταν μας κουνάν το δάχτυλο. Όπως είπε και μια αγαπημένη μας φίλη, ο Ταρκόφσκι ήθελε απλά να σου δείξει πόσο πιστεύει. Ο Μουντρούζο θέλει να σε προσηλυτίσει.

Πρώτη δημοσίευση: 15 Φεβ. 2018, 00:14
Ενημέρωση: 22 Φεβ. 2018, 04:34
Τίτλος:
Το φεγγάρι του Δία (Jupiter holdja)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
129
Εταιρία διανομής: 
Release: 
15 Φεβρουαρίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
19 ώρες

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos