Σύνοψη: Ο Black Panther της Marvel Studios ακολουθεί τον T'Challa (Chadwick Boseman), που μετά το θάνατο του πατέρα του, του βασιλιά της Wakanda -ενός τεχνολογικά ανεπτυγμένου μα απομονωμένου Αφρικανικού κράτους- επιστρέφει στην πατρίδα του για να πάρει τη θέση του στο θρόνο. Όταν ένας παλιός και ισχυρός εχθρός επανεμφανίζεται, το θάρρος του T’Challa-βασιλιά -και Black Panther- δοκιμάζεται σε μια τρομερή σύγκρουση που απειλεί την Wakanda, αλλά και ολόκληρo τον πλανήτη. Αντιμέτωπος με προδοσία και κινδύνους, ο νέος βασιλιάς πρέπει να συγκεντρώσει τους συμμάχους του και να απελευθερώσει όλη τη δύναμη του Black Panther, για να εξολοθρεύσει τους εχθρούς του και να προστατέψει τον λαό του.


H Marvel και πολλοί ακόμα, αρέσκονται να διαφημίζουν τις ταινίες τους ως «γεγονότα». Κάθε λίγο και λιγάκι, ένας υπερήρωας έρχεται να αλλάξει τα πάντα. Και εμάς μας αρέσει μια ταινία-γεγονός. Να συζητάμε, να διαφωνούμε, να ενθουσιαζόμαστε. Πλέον βέβαια η κατάσταση έχει ξεφύγει... Το "Βlack Panther" βαφτίζεται κλασικό χωρίς καν το έχει δει κανείς. Είναι ξεκάθαρο πόση αβάντα έχει η Marvel που βλέπει τις ταινίες της από ψυχαγωγικές να εκτοξεύονται σε επίπεδα... αριστουργήματος.
Κανείς δεν διαφωνεί πως το all-black casting είναι μια δυναμική δήλωση όπως και κανείς δεν διαφωνεί ότι δεν διοικούν τα στούντιο ηλίθιοι τύποι που δεν βλέπουν τι συμβαίνει στην εποχή και στην pop κουλτούρα. Αν σου έλεγαν ποιος θα γράψει τα τραγούδια για την ταινία θα απαντούσες «ο Kendrick Lamar, ποιος άλλος;» χωρίς καν να τον έχεις ακούσει...
Στα συν είναι πως ο σκηνοθέτης θέλει να αποφύγει κλισέ των υπερηρωϊκών ταινιών, αλλά πρέπει να έχεις έτοιμο το plan b. Δεν ανανεώνεις ένα είδος, επειδή απλά δεν ακολουθείς τους προηγούμενους. Πρέπει και να οδηγείς. Το πρόβλημα για εμάς, είναι πως ο Πάνθηρας -Τσάντγουικ Μπόσμαν- από μόνος του δεν... μπορεί. Το συν είναι πως οι περισσότεροι ρόλοι είναι καλοί, ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν... μπορεί και παραμπορεί, το γυναικείο στοιχείο είναι παρών και έχει λόγο. Οπτικά η ταινία είναι εντυπωσιακή.
Στα μείον και η μεγάλη διάρκεια, οι λίγες σκηνές δράσης (εκτός από 1,2 δεν τις λες και πρωτοποριακές) και ο βαρετός και ελαφρύς διάλογος. Και είναι και πολύς! Και βέβαια αυτός ο άμοιρος κόσμος μας που κινδυνεύει να καταστραφεί για 100ή φορά σε ταινία της Marvel, πλέον δεν γίνεται να δημουργήσει κανένα σασπένς. Εκτός κι αν καταστραφεί!
Πολύ αφρικανικό φολκλόρ, πολλά πολιτικά σχόλια, αλλά με γενικότητες. Όλοι είμαστε υπέρ κάθε ιδέας και σκέψης της ταινίας, στηρίζουμε τα πάντα. Αλλά κρίνεται -μόνο- από αυτό μια δημιουργία;
Μια ταινία θα κριθεί ως κλασική μόνο στα χρόνια που θα έρθουν. Δεν γίνεται να έχει αφήσει σημάδι με 1 μέρα προβολής! Την είδαμε, διασκεδάσαμε, ψιλοβαρεθήκαμε σε στιγμές, αλλά μεγαλείο δεν νιώσαμε. Να μας συμπαθάτε.
Πάω να ακούσω λίγο Kendrick...

Πρώτη δημοσίευση: 15 Φεβ. 2018, 01:36
Ενημέρωση: 22 Φεβ. 2018, 04:57
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Black Panther (Black Panther)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
134
Εταιρία διανομής: 
Release: 
15 Φεβρουαρίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos