Όποτε πηγαίνω στην εξοχή, το πρώτο βράδυ και συχνά και την επόμενη μέρα έχω μεγάλη ένταση, πολλά νεύρα, μια απροσδιόριστη ανησυχία, τον «ακάθιστο» που λένε. Οι συνήθειες μου της πόλης εξεγείρονται, πού είναι το σύρσιμο της παντούφλας του γείτονα; πού είναι τα αυτοκίνητα που διέρχονται τον ύπνο μου; το μηχανάκι που κορνάρει; το ντελίβερι στο συρτάρι;… Και το πρωί, πού να πάω στο δάσος με το αμάξι; πού είναι τα μαγαζιά; το περίπτερο; Μπορεί να τα μαζέψω και να φύγω όπως ήρθα ή να το ρίξω στην πλάκα με την παρέα, μπας και ηρεμήσω, ή στα τσίπουρα … όλα αυτά ενδέχεται να συμβούν και σε όσους επιλέξουν να δουν «Το μέλι», και ο «ακάθιστος» θα εμφανιστεί και το λυτρωτικό «μπίρι-μπίρι» και πιθανώς μια τάση επιστροφής στον έξω από την κινηματογραφική αίθουσα κόσμο. Αν ωστόσο τα φέρουν έτσι τα πράγματα και καθίσω, τόσο στην εξοχή όσο και στην αίθουσα, τελικά η εμπειρία με αποζημιώνει. Είναι τόσα τα απλά πράγματα που έχω ξεχάσει: τα χρώματα, το τοπίο, οι άνθρωποι... Ιαματικά κάδρα, φωτογραφία, ζωή… Μια συγκινητική ταινία με έναν αφοπλιστικό πιτσιρίκο που πάσχει, ζηλεύει, κακιώνει, μου θυμίζει τόσα που ξέχασα, όχι μελό, αλλά πλάι σ’ αυτή τη σκληρότητα που τη λέγαμε κάποτε Φύση.
Θοδωρής Τσαπακίδης
Πρώτη δημοσίευση: 21 Οκτ. 2010, 04:29
Ενημέρωση: 3 Φεβ. 2011, 01:02
Τίτλος:
Μέλι (Bal)Είδος:
Σκηνοθεσία:
Ηθοποιοί:
Χώρα:
Έτος:
Διάρκεια:
103
Εταιρία διανομής:
Release:
21 Οκτωβρίου
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
Αυτές είναι οι ταινίες που θα διεκδικήσουν τα "Οσκαρ" της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Τις...
29 λεπτά
"Σινεμά στο κέντρο της Αθήνας": Τελευταίες προβολές και συναυλία
Η Ένωση Σκηνοθετών - Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου (ΕΣΠΕΚ), συνεχίζει τη δράση LANDMARKS II - Το Σινεμά στο...
2 ώρες
Αυτό είναι το καστ για το "28 years later"
Από το δίδυμο των Ντάνι Μπόλιλ & Άλεξ Γκάρλαντ, ξανά.
ΓΙΑ ΠΑΜΕ ΛΙΓΟ!
4 ώρες
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων