Adrift

Σύνοψη: Η βασισμένη σε αληθινά γεγονότα ταινία είναι μία ιστορία ενός νέου ζευγαριού που διψά για περιπέτειες και τη ζωή στη θάλασσα και για αυτό αποφασίζει το 1983 να πλεύσει τον Ειρηνικό Ωκεανό από την Ταΐτη μέχρι το Σάν Ντιέγκο της Καλιφόρνια. Δυστυχώς όμως, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους συναντούν έναν από τους πιο καταστροφικούς τυφώνες (κλάσης 5) στην ιστορία και έτσι έρχονται αντιμέτωποι με έναν πολύ δύσκολο αγώνα επιβίωσης…

Άποψη: Αναφορικά με την πλοκή, η ταινία έχει πολλές αναδρομές. Ευτυχώς, δεν ακολουθεί την στερεοτυπική δομή ενός love story, για αυτό και αρχίζει με την Tami να βρίσκεται εγκαταλελειμένη στη μέση του Ειρινικού και ύστερα μας δείχνει την αρχή της ιστορίας της. Για την ακρίβεια, στην αμέσως επόμενη σκηνή την συναντάμε να έχει μόλις φτάσει στην Ταΐτη: ένα νέο κορίτσι που δουλεύει για να μπορεί να ταξιδεύει, ένα κορίτσι που της προκαλεί αποστροφή η ιδέα να μένει στάσιμη σε ένα μέρος. Η ταινία λοιπόν κινείται βάση αυτού του μοτίβου, ένα ατέρμονο μπρος-πίσω, και έτσι εμείς μαθαίνουμε σταδιακά και για την αρχή της σχέσης της με τον Richard αλλά και για τις 41 ημέρες που η Tami πάλευε για τη ζωή της ύστερα από τον τυφώνα Raymond.

Ο σκηνοθέτης Baltasar Kormakur (Everest) πετυχαίνει να μας παρουσιάσει μία ιστορία που είναι και δράση αλλά και ρομάντζο. Λόγω των αναδρομών, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως την απόγνωση της Tami (είναι πραγματικά στη μέση του πουθενά), αλλά ο Kormakur δίνει μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια και μονίμως μας κρατά σε σασπένς. Από την άλλη, ο Robert Richardson (Kill Bill, Inglourious Basterds, Shutter Island, Django Unchained κ.α.) ως διευθυντής φωτογραφίας μας προσφέρει πλάνα που θυμίζουν παράδεισο, με κρυστάλλινα καταγάλανα νερά, αλλά και πλάνα γεμάτα απειλή. Όσον αφορά την Woodley, την είχαμε εκτιμήσει από την ερμηνεία της στο “Descendants,” αλλά την έχουμε συνηθίσει σε πρωταγωνιστικούς ρόλους ημί-εφηβικών ταινιών όπως το “The Fault in Our Stars” αλλά και το franchise του “Divergent.” Στο “Adrift” της δόθηκε η ευκαιρία να αναδείξει το ταλέντο της και κυριολεκτικά είναι το αστέρι της παράστασης. Ο Claflin από την άλλη έχει εμφανιστεί και αυτός σε πολλές ‘young adult’ ταινίες (Hunger Games, Me Before You, Love,Rosie), ενώ έχει πρωταγωνιστήσει και πλάϊ στην Rachel Weisz (My Cousin Rachel) αλλά και στο indie “The Riot Club.” Για να πούμε την αλήθεια, οι ερμηνείες του ποτέ δεν μας αφήνουν άφωνους, και η ερμηνεία του στο “Adrift” δεν αποτελεί εξαίρεση.

Το “Adrift” είναι ένα θρίλερ επιβίωσης, και ενώ το Χόλυγουντ την τελευταία δεκαετία έχει φέρει πολλά παρόμοια στην οθόνη (127 Hours, The Grey, Life of Pi, Gravity, The Mountain Between Us, The Revenant) φαίνεται πως τώρα βρήκε το στύλ του. Ίσως η ζήτηση για αυτό το γένος ταινιών να είναι ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα της κοινωνίας μας: είναι μια απάντηση σε μία κοινωνία που οι άνθρωποι είναι μονίμως περιτριγυρισμένοι από άλλους ανθρώπους και από την τεχνολογία. Έτσι το “Adrift,” και πολλές άλλες ταινίες, συσπειρώνεται γύρω από την έννοια της μοναξιάς, και δεν είναι τυχαίο που η πρωταγωνίστρια μας κατανοεί την πραγματική δύναμή της μόνο όταν βρεθεί ολομόναχη λίγο πριν τον θάνατο.