Iστορίες μιας νύχτας

Iστορίες μιας νύχτας - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Στη Σόφια της Βουλγαρίας, ο Misho είναι ένας μικροεπιχειρηματίας και οδηγός ταξί. Είχε πάρει ένα δάνειο, ωστόσο ο τραπεζίτης του ζητάει περισσότερα χρήματα, σαν δωροδοκία για να εξασφαλίσει το δάνειο. Ο Misho απελπισμένος τον πυροβολεί εν ψυχρώ και στη συνέχεια πυροβολεί τον εαυτό του. Η είδηση αυτή παίζεται παντού στη Βουλγαρία, με τον καθένα να εκφράζει την υποστήριξή του ή όχι προς τον ταξιτζή. Τέσσερις ακόμα οδηγοί ταξί ακούν στο ραδιόφωνο την είδηση, ενώ έχουν κάθε φορά και κάποιον άλλον πελάτη, διασχίζοντας του δρόμους της νυχτερινής Σόφια.

Άποψη: Ο Βούλγαρος σκηνοθέτης Stephan Komandarev, πιστός σε ένα ανθρωποκεντρικό, κοινωνικού ρεαλισμού, σινεμά, επιστρέφει 3 χρόνια μετά το «Πέρασμα» («Judgment») και μία δεκαετία (8 χρόνια πέρασαν από την προβολή στην Ελλάδα) από την ίσως πιο γνωστή ταινία του –σίγουρα με τον πιο ιδιαίτερο τίτλο- «Ο κόσμος είναι μεγάλος και η σωτηρία της ψυχής βρίσκεται στη γωνία». Ο σκηνοθέτης και συνσεναριογράφος του «Directions», που έκανε την πρεμιέρα του στις Κάννες στο «Ένα Κάποιο Βλέμμα», διερευνά και σε αυτήν την ταινία την σύγχρονη, μετακομμουνιστική ή μετασοβιετική Βουλγαρία, μιας και ο ίδιος δεν πιστεύει ότι υπήρξε κομμουνισμός στη Βουλγαρία, αλλά ένα απολυταρχικό καθεστώς, σαν εκείνο των ναζί.

Η κριτική του ματιά, τόσο απέναντι στο ενοχικό παρελθόν, όσο και στο θλιβερό παρόν μίας χώρας ενταγμένης αλλά όχι αφομοιωμένης στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, σίγουρα για έναν βαλκάνιο θεατή –συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων- μπορεί να βρει αποδέκτη και να καταλάβει καλύτερα την πολιτικοκοινωνική κατάσταση της γειτονικής χώρας. Άλλωστε, αυτό που κάνει ο σκηνοθέτης είναι στην ουσία να χρησιμοποιεί τους ήρωες του και κυρίως τους ταξιτζήδες, με σκοπό να σχολιάσει, να ασκήσει κριτική ή και να ειρωνευτεί την μετέωρη κατάσταση ενός βαλκάνιου που προσπαθεί να γίνει ευρωπαίος, έχοντας όμως στην πλάτη ως βαρίδιο (?) το παρελθόν. Με αφορμή την υπόθεση του οδηγού ταξί που πυροβόλησε τον τραπεζίτη, πολίτες διαφόρων πολιτικών απόψεων, από εκείνους που δικαιώνουν την πράξη του αφού όταν οι τράπεζες οδηγούσαν κόσμο σε αυτοκτονία κανείς δεν λυπήθηκε για εκείνους, μέχρι εθνικιστές που ονειρεύονται μία μεγάλη Βουλγαρία, τοποθετούνται για την ισχύουσα κατάσταση.

Ως φορμάτ σίγουρα φέρνει στον νου το «Night on Earth» (1991) του Jim Jarmusch, στο οποίο επίσης υπήρχε η λογική των αυτοτελών ιστοριών, και εκεί με 5 οδηγούς ταξί σε νυχτερινές διαδρομές, σε διάφορες πόλεις του κόσμου (από Νέα Υόρκη μέχρι Ελσίνκι). Ταυτόχρονα, παραπέμπει στο ντοκιμαντερίστικης αντίληψης κοινωνικό σινεμά του ιρανού auteur Abbas Kiarostami, και κυρίως το αυτοαναφορικό road movie «Life and nothing more» (1992). Οι βινιέτες που στήνει ο Komandarev άλλοτε είναι επιτυχημένες, άλλοτε βιαστικές, σε σημείο που να μοιάζει με τρέιλερ κάποιας άλλης ταινίας, προκειμένου να χωρέσει όσο πιο πολλές αφηγήσεις μπορεί. Όταν δίνει χώρο στους ήρωες του να αναπτύξουν την συλλογιστική τους ή να μάθουμε κάτι περισσότερο για τη ζωή και το χαρακτήρα τους, έχει πραγματικό ενδιαφέρον. Όταν όμως στήνει μικροϊστοριούλες, μοιάζει περισσότερο με διάγγελμα των αρνητικών της σύγχρονης Βουλγαρίας, παρά με υπόθεση σε μία κινηματογραφική ταινία.

Πρώτη δημοσίευση: 6 Απριλίου 2018, 12:40
Ενημέρωση: 12 Απριλίου 2018, 01:15
Τίτλος:
Iστορίες μιας νύχτας (Directions)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
103
Εταιρία διανομής: 
Release: 
8 Απριλίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos