Αρδέννες

Σύνοψη: Η αποτυχημένη ληστεία των αδερφών Ντέιβ και Κένεθ καταλήγει στην φυλάκιση του δεύτερου και στην αλλαγή τρόπου ζωής του πρώτου. Τώρα, 4 χρόνια μετά, ο Κένεθ αποφυλακίζεται και μπορεί να σμίξει ξανά με οικογένεια και σύντροφο. Η αναπροσαρμογή του όμως δεν θα είναι τόσο εύκολη υπόθεση αφού οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται.

Άποψη: Το αδελφικό δράμα από το Βέλγιο είναι η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους από τον Ρόμπιν Προντ και η επίσημη επιλογή της χώρας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας για το 2017 αλλά δεν κατέληξε στην πεντάδα. Παρόλα αυτά κατάφερε να κλέψει τις εντυπώσεις στο Φεστιβάλ του Τορόντο ενώ κέρδισε και αρκετά βραβεία από τη Βέλγικη Ακαδημία Κινηματογράφου.

Οι δύο πρωταγωνιστές Χερόεν Περσέβαλ (εδώ συνυπογράφει και το σενάριο μαζί με τον σκηνοθέτη αλλά τον θυμόμαστε και από το Bullhead) και Κέβιν Τζάνσενς κάνουν πολλή καλή δουλειά στην αναπαράσταση της υπόγειας και παράνομης ζωής στο Βέλγιο ενώ παράλληλα αποτυπώνουν την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που υπάρχει μεταξύ τους. Ο Κένεθ προσπαθεί να ενταχθεί ξανά στην κοινωνία αλλά δεν δείχνει να τον αφορά ιδιαίτερα, σε αντίθεση με τον Ντέιβ που ζει πλέον μια φυσιολογική ζωή με την πρώην του αδερφού του. Αλλά όπως επιβάλλουν τα κοινωνικά πρότυπα για τους άντρες που «δεν κλαίνε» και δεν συζητάνε, έτσι και εδώ τα δύο αδέρφια είναι πολύ σκληροί για να γεφυρώσουν τις διαφορές τους παρότι δείχνουν απεγνωσμένοι να το κάνουν.

Ο σκηνοθέτης έξυπνα έχει γυρίσει όλη την ταινία υπό μουντό και βροχερό background κάτι που σε κάνει να νιώσεις στο πετσί σου το άσχημο κλίμα που επικρατεί ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες. Και που γίνεται ακόμα χειρότερο όταν ο πρώην κατάδικος αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Λίγο πριν καταλήξει σε αργόσυρτο κοινωνικό μελόδραμα το φιλμ σε επαναφέρει στο παρόν.

Η υπόθεση κλιμακώνεται στα δάση των Αρδεννών όπου τα αδέρφια θα δώσουν την τελική τους δοκιμασία. Μια δοκιμασία ωδή στην αδερφική αγάπη αλλά και στην εκδίκηση και στην πικρία που κουβαλάνε τόσα χρόνια. Ένα έντονο θρίλερ βασικά το τελευταίο μισάωρο που ανανεώνει την ταινία μετά από τόση ώρα μονότονης έντασης.

Αξιόλογη Ευρωπαϊκή δουλειά χωρίς διάθεση αμερικανισμού, με λακωνικούς διαλόγους μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης που ασκεί κριτική -αν θέλει να το δει κάποιος έτσι- και στο σωφρονιστικό σύστημα των ανεπτυγμένων χωρών. Γενικότερα, μια πετυχημένη μίξη οικογενειακού δράματος και αστυνομικής ταινίας με σκοτεινή πλοκή και αντικρουόμενους χαρακτήρες.  

Mαρία Γκιούλη