Νύχτες 15: "Sleeping giant" - REVIEW

Δύο «ατίθασα» δεκαπεντάχρονα ξαδέρφια, ο Νέητ και ο Ρίλεϋ, δέχονται στην παρέα τους, κατά τη διάρκεια των διακοπών τους, τον συνεσταλμένο Άνταμ τον οποίο και «μυούν» στις καλοκαρινές τους τρέλες. Οι περιπέτειες τους λοιπόν, κάπου στην Καναδική ύπαιθρο, ξεκινούν απ’ τις “all time classic” μεσοβέζικες συνήθειες των εφήβων να πειραματίζονται με ναρκωτικά καθώς και να βάζουν σε δοκιμασία όλες τις απαγορεύσεις των γονιών τους, που φτάνουν βέβαια ως το να προκαλούν τα όρια τους, φλερτάροντας μέχρι και με το θάνατο...

Η ιστορία των τριών εφήβων απ’ τον Καναδά είναι κάτι πολύ ανώτερο από μια απλή καλοκαιρινή περιπέτεια. Ο «Κοιμώμενος Γίγαντας» είναι η αφήγηση της απότομης ωρίμανσης τριών νέων, οι οποίοι ήδη στα δέκα- πέντε τους βιώνουν πολλά περισσότερα απ’ όσα έχει βιώσει κάποιος που διαθέτει τα διπλάσια χρόνια απ’ τους προκείμενους νέους...

Απίστευτο αποτελεί επίσης το γεγονός πως το εν λόγω φιλμ διεισδύει, με ανατριχιαστικό κάποιες φορές τρόπο, στα «μύχια» της εφηβικής ψυχής. Παρατηρεί λοιπόν κανείς στη συγκεκριμένη ταινία, πως οι «ξεκάθαροι» στην αρχή χαρακτήρες γίνονται πολύ πιο περίπλοκοι καθώς εξελίσσονται οι μεταξύ τους συγκρούσεις. Κανείς δεν είναι συνεπώς ένοχος και κάνεις αθώος, κανείς θύμα και κανείς θύτης, κανείς άγιος και κανείς δαίμονας…

Αξίζει να επισημανθεί πως στην εξαιρετική αυτή σκιαγράφηση των χαρακτήρων των τριών εφήβων βοηθάει η ιδιαίτερη σκηνοθεσία του Άντριου Σιβιντίνο. Ταυτόχρονα είναι εξωπραγματικό πως ο σκηνοθέτης μετουσιώνει την ανατριχιαστική μελέτη της εφηβικής ψυχής σε εικόνα, χρησιμοποιώντας παραστάσεις από την «άγρια φύση» την οποία και προφανώς προσπαθεί να παραλληλίσει με το ξύπνημα του γίγαντα, δηλαδή της ατίθασης νιότης… Το ανεπανάληπτο, τέλος, “soundtrack” της ταινίας, μπορεί άνετα να ντύσει τον τίτλο της ταινίας “Sleeping giant” και να το καταστήσει ένα μεταμοντέρνο παραμύθι, χωρίς φυσικά “happy ending”…

8,5 / 10