Εκπληκτικά ρεαλιστικό
Όταν η πρώτη σου ταινία μεγάλου μήκους είναι τόσο εύστοχη η επόμενη θα είναι η «επί του όρους ομιλία»? Διότι η Τουρκάλα σκηνοθέτης κεντάει πάνω στο πανί μια ιστορία τόσο κοινή και καθημερινή, που δεν αφήνει καμία ελπίδα σε όσους δεν αποφασίζουν να τολμήσουν.
Κεντρικό πρόσωπο ένας νεαρός άντρας, το μοναχοπαίδι μιας εύπορης μικροαστικής οικογένειας, που βουλιάζει μέσα στη απραξία και την αγκαλιά μιας οικογένειας που φροντίζει γι’ αυτόν, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις στοιχειώδεις επιθυμίες του. Ο ίδιος αφήνεται σε μια κατάσταση - που βιώνουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και οι έλληνες στην θέση και την ηλικία του – όπου τίποτα δεν επιδιώκει εκτός από την συνεύρεση με φίλους του και βόλτες με SUV που σταδιακά τον απομακρύνουν από την τρυφερότητα που σε οδηγεί στον έρωτα.
Μέσα από μια προσωπική αλλά εκπληκτικά ρεαλιστική ιστορία η Seren Yüce κάνει ένα ουσιώδες και επίκαιρο κοινωνικό σχόλιο που δείχνει σε όλο του το μεγαλείο τα προβλήματα του υπερπροστατευτισμού, την δόλια δύναμη του εθνικισμού και εν τέλει την αδυναμία σύνδεσης του σύγχρονου ατόμου με τα συναισθήματά του. Το φινάλε καταφέρνει και προκαλεί απόγνωση, χωρίς μελοδραματισμούς αλλά δείχνοντας την χειρότερη εκδοχή του φόβου.
Γιάννης Τσάκαλος
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων