Dos: μια ιστορία αγάπης από την ανάποδη

Το συναίσθημα κυριαρχεί

Το «Dos» είναι μια ταινία για τον έρωτα. Μια ταινία που, από τον τίτλο της ακόμη, παραδέχεται πως ο έρωτας, για να λειτουργήσει, θέλει πάντα «δύο». Θέλει τόσο ο άντρας όσο κι η γυναίκα να έχουν ξεκαθαρίσει πλήρως μέσα τους τι νιώθουν ο ένας για τον άλλο...

Το «Dos» είναι μια ταινία που μπορείς να την κρίνεις κυρίως με βάση το συναίσθημα παρά με τη λογική. Μια ταινία που καταφέρνει να σε κάνει να πιστέψεις πως κάπου εκεί έξω υπάρχει η αδελφή ψυχή σου, αλλά που δε σε αφήνει να επαναπαυθείς – να θεωρήσεις πως, αρκεί να την εντοπίσεις και, από κει και πέρα, όλα θα βρουν από μόνα τους το δρόμο τους, ως δια μαγείας…

Το «Dos» είναι μια ταινία, στην οποία ένα και μόνο βλέμμα αρκεί για να εκφράσει όσα δεν μπορούν να ειπωθούν με τα λόγια, όσο δυνατά κι αν κραυγάσει κάποιος. Μια ταινία, στην οποία ένα χαμόγελο σε μια παλιά φωτογραφία μπορεί να προσφέρει την ίδια αγαλλίαση με μια σταγόνα βροχής στην ανοιχτή παλάμη...

Το «Dos» είναι μια ταινία, που, εμένα προσωπικά, με κέρδισε. Μια ταινία, η οποία, κάθε φορά που (θα) τη βλέπω, (θα) νιώθω ότι, μέσω της ελλειπτικής της αφήγησης, μου αποκαλύπτει και μια διαφορετική, εξίσου γοητευτική της όψη. Μια ταινία, η υπέροχα αισθαντική μουσική της οποίας θα γούσταρα να αποτελέσει το soundtrack και της δικής μου ιστορίας αγάπης…

Χάρης Παπαπαναγιώτου