Il capitale umano

Οικογενειακό πλεκτό σχέσεων

Οικογενειακό πλεκτό σχέσεων με τις ξεφτισμένες άκρες του να τις τραβούν τα μέλη δύο οικογενειών προσπαθώντας, μάλλον μάταια, να βρουν το ανθρώπινο κεφάλαιο που εκείνο ντύνει ασφυκτικά. O Paolo Virzì μεταφέρει στο πανί το αναγνωρισμένο μυθιστόρημα του Stephen Amidon, διερευνώντας, μέσα από μία στιβαρή σεναριακή δομή, τη μέτρηση, με κοσμικά μέτρα και σταθμά, της ανθρώπινης αξίας.

Θεματική χιλιοαναγνωσμένη, αλλά σταθερά επίκαιρη, πουφρεσκάρεται χάρη στη νέο-νουάρ παιχνιδιάρικη διάθεση της ταινίας, στο ωραίο μοντάζ και τις αναγνωρίσιμες περσόνες της Valeria Golino και της Valeria Bruni Tedeschi. To φιλμ έχει αισθητική ταιριαστή με τις γενικότερες γραμμές που έχει υπαγορεύσει χρόνια τώρα το σινεμά της χώρας του και ωραίες 70’s φωτογραφικές πινελιές.

Οι έννοιες της οικογένειας, του έρωτα και του γάμου, στραγγίζονται πάνω από τα ποτήρια που πίνουν οι ήρωες σε ατελείωτα οικογενειακά τραπέζια και επαγγελματικά δείπνα. Η αφέλεια των χαρακτήρων είναι άλλες φορές συγκινητική και άλλες σχεδόν εκνευριστική, με τους περισσότερους να γίνονται έρμαια των συμπτώσεων και των ενστίκτων τους.

Καμιά φορά ένα ατύχημα εξαργυρώνει την αξία που έχει κάποιος για τους άλλους, όπως αυτή έχει μαζευτεί στο πέρασμα των χρόνων. Οι δύο πρωταγωνιστικές οικογένειες συγκρούονται, με εκκωφαντικές σιωπές και αυτοσαρκαστική κινηματογράφηση, πετώντας μία σακούλα λεφτά η μία στην άλλη και τελικά σκορπίζοντάς την στον αέρα.

Ένα φιλμ που αν και πατά σε γνωστές κινηματογραφικές φόρμες τους κλείνει ταυτόχρονα το μάτι, απελευθερωτικά ειρωνικό και απροσδόκητα αισιόδοξο ταυτόχρονα.

Εύη Αβδελίδου