Άδικος κόσμος

Ο Σωτήρης είναι προανακριτής της Αστυνοµίας. Μια µέρα αποφασίζει να γίνει δίκαιος. Θα αθωώνει όλους αυτούς που έπεσαν στο έγκληµα επειδή δεν είχαν «στον ήλιο µοίρα». Στην προσπάθεια του να σώσει έναν ακόµα αθώο, σκοτώνει από λάθος έναν άνθρωπο...
Άδικος κόσμος - κριτική ταινίας

Η ηθική του να πέφτεις από το ίδιο σου το βάρος

Eίναι άραγε άδικο, ή, όπως αναρωτιέται η ταινία, μη ηθικό, να πέφτει κανείς απλώς από το ίδιο του το βάρος, αγνωόντας ο,τι και όποιον τον σπρώχνει προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση; Ίσως η ποίηση να μπορεί να χωράει στους τέσσερεις τοίχους ενός αστυνομικού τμήματος, αν είναι βαμμένοι πράσινοι. Ακινησία, νεκρική σιγή, στεγνή κλινική της ηθικής, οι λέξεις μόνο με ειρωνία χρωματισμένες και σταματημένος χρόνος, αφήνουν χώρο στην εικόνα, δημιουργώντας σκηνές αφαιρετικής ποίησης.

Δύο άνθρωποι που κινούνται άτακτα στο ηθικό δίπολο καθαρός-βρώμικός, ανάμεσα στις ζωογόνες εξαρτήσεις και εμμονές τους, προσεκτικά τακτοποιημένες. Ένα τσιγάρο που ακροβατεί συνομιλεί με έναν πύργο από ποτήρια. Δύο άνθρωποι, νεκροί έτοιμοι να ξυπνήσουν, που η τύχη τους ενώνει και τους χωρίζει.

Η γόνιμη διασταύρωσή τους μοιάζει, προς το παρόν, αδύνατη, αφού εκείνος έχει ένα μοναδικό σύστημα ηθικής, με καθολική πίστη στον υγιή πυρήνα κάθε ανθρώπου, ενώ εκείνη είναι στην αρχή του να χτίσει κάτι αντίστοιχο, ξεκινώντας όμως από τον αντίθετο πόλο: την παντελή έλλειψη του άλλου ως κομμάτι της ηθικής της. Το όλο και το τίποτα ενώνονται, και προκύπτει κάτι με προοπτική, ένα τοπίο με τα χρώματα και των δύο, που ίσως κάποτε κοιτάξουν μαζί, ώστε τελικά να κοιταχτούν στα μάτια, ως άνθρωποι.

Οι συνδέσεις με το τι είναι ηθικό και τι όχι στην κοινωνία, συγκριτικά με την ψυχική ζωή ενός ανθρώπου που επιθυμεί να είναι ελεύθερος, προκύπτουν αβίαστα στο χώρο που προσφέρει η κινηματογραφική γλώσσα και οι απέριττες ερμηνείες, ενώ η νοσταλγία κάποιου πράγματος που κάποτε ίσως να ήταν γεμάτο και τώρα πια είναι άδειο είναι απλωμένη σε κάθε πλάνο.

Τελικά, χτίζεται μία κοινή προσωπική ηθική και για τους δυο ανθρώπους, που ανοίγει την αισιόδοξη προοπτική της ελευθερίας του να είναι όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και αυτό να σου προσφέρει την ασφάλεια της επιλογής του να είσαι δίκαιος απέναντι στον εαυτό σου. Να πέφτεις με το ίδιο σου το βάρος και να μη ντρέπεσαι να αφήσεις κάποιον άλλον να το δει.

Εύη Αβδελίδου

Πρώτη δημοσίευση: 29 Δεκ. 2012, 14:39
Ενημέρωση: 29 Δεκ. 2012, 14:39
Τίτλος:
Άδικος κόσμος (Άδικος κόσμος)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
118
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
18 ώρες

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos