I saw the light

Η βιογραφική ταινία για τον βιρτουόζο της country μουσικής Hank Williams φέρει τον ελληνικό τίτλο Δόξα και πτώση, ειρωνικά ταιριαστός για την ποιότητά της συνολικά. Η επιλογή του Tom Hiddlestone για τον ρόλο κρύβει μία φιλόδοξη προσπάθεια μεταφοράς και αποτύπωσης στη μεγάλη οθόνη της ζωής του ευρηματικού Αμερικάνου καλλιτέχνη. Ο Hiddlestone άλλωστε μας έχει συνηθίσει σε εξαιρετικές ερμηνείες αλλά και σε πετυχημένα ταιριαστούς ρόλους στον ίδιο. Θα μπορούσε λοιπόν να πει κανείς πως του ταιριάζει γάντι ένας ρόλος για έναν χαρισματικό μουσικό, πασίγνωστο ήδη από τα 25 του, με 35 singles και μπόλικη φιλοδοξία στις πλάτες του.

Να όμως που εν τέλει η ταινία του Marc Abraham παίρνει την κάτω βόλτα, μερικά λεπτά μετά την έναρξή της. Και όχι λόγω του πρωταγωνιστή της. Το σενάριο φτωχό, αναλώνεται στις ερωτικές περιπέτειες του Williams και εστιάζει αδικαιολόγητα πολύ στον διαλυμένο του πρώτο γάμο, χωρίς καμία ουσία. Όλα όσα τον κάνουν να μείνει στην ιστορία, φαντάζουν αδιόρατες εικόνες πίσω από θολωμένο τζάμι και όποιος δεν έχει έρθει σε επαφή με τη ζωή και το έργο του Williams, με το που τελειώνει η ταινία, δεν έχει προσλάβει κυριολεκτικά τίποτα. Ούτε καταλαβαίνει γιατί έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές της country του 20^ου αιώνα, ούτε γιατί τόσοι και τόσοι ακολούθησαν το παράδειγμα του, ούτε καν ποιο ήταν αυτό το παράδειγμα.

Η γεύση που αφήνει αυτή η ταινία είναι πως ο Williams ήταν ένας «πολυσυλλεκτικός» άνδρας, που δεν μπορούσε να αντισταθεί στις γυναίκες και στο ποτό, έφερνε συνέχεια δυσκολίες στους μάνατζερ του, έβαζε τις ατάλαντες και υστερικές ερωμένες του, που είχαν απαυδήσει από την αστάθειά του στον χώρο της μουσικής, δεν πήγαινε στις προγραμματισμένες συναυλίες, φορούσε ένα καπέλο για να κάνει τον εγωισμό του να φαίνεται ψηλότερος και εν τέλει όταν είπε να σοβαρευτεί, πέθανε σε αυτοκινητιστικό. Η ειρωνεία σε όλο της το μεγαλείο. Α, και για να μην ξεχάσουμε και τον λόγο ύπαρξης της βιογραφικής αυτής ταινίας, κάπου στο δίωρό της φαίνεται πως έγραφε και μερικά ωραία τραγούδια που γέμιζαν τα μέρη στα οποία τα ερμήνευε. Πάντως το καπέλο να το βγάλουμε στον ίδιο τον Hiddlestone, ο οποίος όλα αυτά τα ερμήνευσε ο ίδιος και κάποια live μάλιστα και στην κάμερα.

I saw the light -ελληνιστί ‘Είδα το φως’, ο κανονικός τίτλος της ταινίας. Μάλλον, όμως, μονάχα ο σκηνοθέτης το είδε αυτό το δύσμοιρο το φως, που οι θεατές θα ψάχνουν καθ’ όλη τη διάρκειά της ανεπιτυχώς. Τουλάχιστον έχεις τον Hiddlestone μπροστά σου και πραγματικά καλή μουσική. Είναι κι αυτό μια κάποια λύσις -που λέει κι ο ποιητής.