Bullet to the head

Σύνοψη: Με τους συναδέλφους τους να σκοτώνονται σε ύποπτες συνθήκες, ένας επαγγελματίας δολοφόνος στην Νέα Ορλεάνη και ένας αστυνομικός από την Ουάσιγκτον, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να βρουν τον ένοχο των δύο φόνων.

Άποψη: You can’t teach an old dog new tricks. Και καμιά φορά δεν χρειάζεται. Ο Σταλόνε συνεργάζεται με τον Γουόλτερ Χιλ, έναν βετεράνο των ταινιών δράσης (The warriors, 48 hrs, Red Heat) και δεν θέλουν να αλλάξουν την συνταγή, παραδίδοντας μας μια καθαρά 80’s ταινία, όπως τις έφτιαχναν τότε.

Τον Σιλβέστερ Σταλόνε, όχι τώρα, αλλά εδώ και σαράντα χρόνια, ή τον γουστάρεις ή δεν θες να τον βλέπεις μπροστά σου. Εμείς τον πάμε, αναγνωρίζουμε ότι πρόκειται για έναν σούπερσταρ, δεν περιμένουμε κάτι καινούριο, αλλά αυτά που περιμένουμε υπάρχουν στο Bullet to the head και αυτό μας φτάνει.

Ο Γουόλτερ Χιλ από την άλλη, μια ζωή κάνει ταινίες δράσης με μοναχικούς ήρωες οι οποίοι μπαίνουν μόνοι στην φωτιά αψηφώντας κανόνες και κίνδυνο. Λογικό γιατί ο ίδιος πάντα έβλεπε όλες του τις ταινίες ως γουέστερν. Να ξανά λοιπόν, οι ήρωες που έχουν τον δικό τους κώδικα, που η εκδίκηση είναι πάνω από όλα, και όλα αυτά μέσα σε μπόλικο αίμα, πιστολίδι και μπουνιές.

Τα πάει καλά ο Σλάι και ας εβδομηντάρισε. Η γνωστή κατεδαφισμένη φάτσα, το δόξα τω θεώ που έχουμε υπότιτλους μια που όσο περνάνε τα χρόνια η άρθρωση του θυμίζει τον μακαρίτη τον Καραμανλή, το ίδιο άτεχνο χιούμορ που με τον καιρό πια βγάζουν μια νοσταλγία, σαν τον θείο που λέει συνεχώς τις ίδιες ιστορίες, αλλά σου αρέσει όπως τις λέει.

Μαζί του ένας Σουνγκ Κανκ από τα Fast & Furious που δεν κολλάει καλά, αλλά ο Χιλ τον διάλεξε για να κάνει γκελ η ταινία στο κοινό της Ασίας. Δεν του βγήκε. Του βγήκε όμως ο κακός δολοφόνος. Ο Τζέισον Μομόα (Game of thrones, Frontier) είναι ένας απολαυστικός αντίπαλος του Σταλόνε και παίζει τον ρόλο του με την ελαφρότητα που χρειάζεται. Στο τέλος η αναμέτρηση τους με τσεκούρια έχει την πλάκα της κάνοντας τον Σλάι να αναρωτηθεί «τι είμαστε, τίποτε Βίκινγκς;» πριν νικήσει-φυσικά.

Δεν είναι ανάγκη κάθε ταινία να είναι αριστούργημα ή να ξαναγράψει τους κανόνες για να την ευχαριστηθούμε. Το Bullet to the head, είναι ενενήντα λεπτά για να περάσεις καλά –εάν σου αρέσουν αυτές οι ταινίες. Χιλ και Σταλόνε μπορεί να είναι old dogs, αλλά θέλουν ακόμη to die with their boots on.