Berlinale 16: Υποσχέθηκαν αρκετά, χωρίς αποτέλεσμα

Η φετινή διοργάνωση της Berlinale είχε ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα φιλμ, κάποια άλλα αρκετά υποσχόμενα χωρίς την αναμενόμενη εκτέλεση, ορισμένα άλλα απλά απογοητευτικά. 

Τελευταία ημέρα σήμερα κια τυπικά και παραθέτουμε εντυπώσεις από κάποια της δεύτερης και τρίτης κατηγορίας που παρακολουθήσαμε κατά την διάρκεια του φεστιβάλ.

The ones below - 4,5/10

Σκην: Ντέιβιντ Φαρ. Ηθοπ.: Κλεμάνς Ποεζί, Ντέιβιντ Μόρισεϊ, Στίβεν Κάμπελ Μουρ. Η Kate και ο Justin είναι ένα ζευγάρι που μένει στο Λονδίνο και εριμένουν το πρώτο τους παιδί μετά από δέκα χρόνια γάμου. Όταν ένα άλλο ζευγάρι (John & Kate) θα μετακομίσουν στο διαμέρισμα του κάτω ορόφου, η Kate θα προσπαθήσει να έρθει κοντά στην Theresa, που είναι και εκείνη έγκυος. Ενώ όλα δείχνουν ομαλά, σε ένα κοινό δείπνο, μια  σειρά από άβολες στιγμές και ατυχή γεγονότα, θα οδηγήσουν σε ένα φοβερό ατύχημα που θα αλλάξει την ζωή και των δύο ζευγαριών. 

Οικογενειακό αστικό θρίλερ, με ενδιαφέρον καστ, αλλά χωρίς χημεία μεταξύ τους οι ηθοποιοί. Κάποια κάδρα θυμίζουν αντίστοιχα αγγλικά θρίλερ των 70s, η σκηνοθεσία είναι συνολικά επιδέξια, αλλά οι κλισέ διάλογοι και η έλειψη πρωτοτυπίας στις εξέλιξη της ιστορίας, δεν βοηθούν το φιλμ να σηκώσει κεφάλι και να τονίσει τις αρετές του. Eπίσης, δεν εκμεταλλεύεται όσο θα έπρεπε, τον "Κυβερνήτη" από το "The walking dead".

Soy Nero - 4 /10

Σκην.: Ράφι Πιτς. Ηθοπ.: Κλέιο Τόμας, Ρόρι Κοκρέιν, Mάικλ Χάρνεϊ. Σε παραγωγή της Twenty Twenty Vision του Θανάση Καραθάνου και διεύθυνση φωτογραφίας του Χρήστου Καραμάνη, ο Ιρανός σκηνοθέτης αφηγείται την ιστορία ενός 17χρονου μετανάστη που κατατάσσεται στον αμερικάνικο στρατό για να αποκτήσει την πράσινη κάρτα.

Ο Πιτς διαθέτει ένα μεγάλο ατού, την ενέργεια και το ταλέντο του πιτσιρικά πρωταγωνιστή του, αλλά ενώ προσπαθεί να κάνει σινεμά καταγγελίας για την αισχρή πρακτική των ΗΠΑ (που χρησιμοποιούν τους μετανάστες για να ενισχύσουν το μάχιμο στρατιωτικό τους δυναμικό, όταν δεν τους χρειάζονται τους απελαύνουν), είναι υπερβολικός, «θυμωμένος» με το αντικείμενό του και προσπαθεί ανεπιτυχώς να φανεί βαρυσήμαντος. 

Goat - 4 / 10

Σκην.: Άντριου Νιλ. Ηθοπ.: Νικ Τζόνας, Μπεν Σνέτζερ, Βιρτζίνια Γκάρντνερ, Τζέικ Πίκινγκ. Πρόκειτια για παραγωγή του Τζέιμς Φράνκο (ο οποίος έχει και έναν μικρό ρόλο) και περιγράφει τις τακτικές εισόδου στις αμερικανικές κολλεγιακές αδελφότητες και τον τρόπο με τον οποίο οι «νέοι» γίνονται αποδεκτοί. Ένα αγόρι πέφτει θύμα ξυλοδαρμού σε ένα πάρτι και για να το ξεπεράσει και να σκληραγωγηθεί, πείθεται από τον αδερφό του να  γίνει μέλος μιας από τις πιο ισχυρές κολεγιακής αδελφότητες. Θα πρέπει όμως να περάσει «την εβδομάδα της κόλασης»... 

Τολμηρή ματιά στο θέμα από τον σκηνοθέτη του «King Kelly», αλλά εξωφρενικός διδακτισμός (γεγονός εξοργιστικό αν σας ενημερώσω ότι το σενάριο συνυπογράφει ο Ντέιβιντ Γκόρντον Γκτιν), φθηνός «σοκαριστικός» γκέι αισθησιασμός μόνο για το μάτι και σκηνές ξύλου που παραπέμπουν σε «Fight Club» από τα Lidl… O πρωταγωνιστής πάντως, μέλος τον Jonas Brothers είναι αρκετά καλός.