Ρώμη 17 - Ντέιβιντ Λιντς: "Οι ιδέες μου μοιάζουν με χριστουγεννιάτικα δώρα!"

Δημοσίευση: 4 Νοε. 2017, 19:33
Συντάκτης:

40 χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Eraserhead”, όπου έπαιξε πρώτη φορά με τις προσδοκίες του κινηματογραφικού κοινού και τρύπωσε στο υποσυνείδητο των θεατών, ο David Lynch βρέθηκε στο 12ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης, για να τιμηθεί με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς και το MOVE IT ήταν στην πρώτη σειρά καταγράφοντας κάθε λέξη! 

Οι ουρές που είχαν δημιουργηθεί έξω από την αίθουσα της συνέντευξης τύπου και αυτή που αργότερα φιλοξενούσε μια ανοιχτή για το κοινό συζήτηση με τον 71χρονο δημιουργό απέδειξαν αυτό που ήταν φανερό από την αρχή του Φεστιβάλ: ότι ο David Lynch ήταν ο αδιαμφισβήτητος σταρ της φετινής διοργάνωσης.

Η συνέντευξη τύπου είχε μια ταιριαστή lynchική εισαγωγή, καθώς πριν εισέλθει στην αίθουσα, άτομο του Φεστιβάλ τοποθέτησε ένα “damn fine cup of coffee” στο τραπεζάκι μπροστά από τη θέση του! Λίγα λεπτά μετά, ο David Lynch έκανε την εμφάνισή του συνοδευόμενος από πανζουρλισμό χειροκροτημάτων και επευφημιών.

Ευδιάθετος και ζεν, όπως είναι στις περισσότερες δημόσιες εμφανίσεις του, με τη χαρακτηριστική ένρινη φωνή και αυτό το μαλλί που αψηφά τη βαρύτητα, ρωτήθηκε αρχικά για τη σχέση του με τους ηθοποιούς των ταινιών του, οι οποίοι έχουν δηλώσει ότι τον εμπιστεύονται γιατί έχει απόλυτο έλεγχο του οράματός του. Σχετικά με το παραπάνω απάντησε αφοπλιστικά ότι μπορείς κανείς να ελέγξει αυτούς που εμπιστεύεται. Συνέχισε περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει ένα σενάριο με τους πρωταγωνιστές του: περνάει πολλές ώρες συζητώντας μαζί τους για την κεντρική ιδέα της ταινίας, ώστε να τους κατευθύνει προς το μονοπάτι που θα αποσπάσει από αυτούς μια ερμηνεία που να είναι πιστή στην ιδέα αυτή.

Η λέξη «ιδέα» είναι η αγαπημένη του, καθώς την επανέλαβε πολλές φορές, ειδικά όταν μίλησε για τον υπερβατικό διαλογισμό, στον οποίο επιδίδεται με ζήλο από τη δεκαετία του ’70. Σύμφωνα με τον ίδιο, η συγκεκριμένη μέθοδος είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα της ασυγκράτητης δημιουργικότητας, καθώς απαλύνει τον αρνητισμό, το άγχος και τη στεναχώρια και ενεργοποιεί τη ροή των ιδεών, οι οποίες όταν έρχονται μοιάζουν με χριστουγεννιάτικα δώρα!

Όταν ρωτήθηκε εάν έχει αγαπημένους συγγραφείς και σκηνοθέτες, στους οποίους στρέφεται για να αντλήσει έμπνευση, ανέφερε τον Franz Kafka και τον Jacques Tati. Όσον αφορά τον πρώτο, επιβεβαίωσε ότι είχε γράψει το σενάριο για την κινηματογραφική μεταφορά της «Μεταμόρφωσης», ίσως του πιο γνωστού έργου του Kafka, αλλά μόλις το τελείωσε συνειδητοποίησε ότι  η ιστορία του ανθρώπου που ξυπνάει ένα πρωί και έχει μεταμορφωθεί σε ένα γιγάντιο έντομο ανήκει στη σφαίρα της λογοτεχνίας και εκεί πρέπει να παραμείνει.

Αναφέρθηκε επίσης στον Werner Herzog, τον οποίο θαυμάζει τόσο ως άνθρωπο όσο και ως σκηνοθέτη για τις εμμονές του. Στο σημείο αυτό, δήλωσε ότι αγαπά και προτιμά τους ανθρώπους που έχουν εμμονές. Σε ερώτηση σχετικά με τον David Bowie, τον οποίο σκηνοθέτησε στο “Twin Peaks: Fire Walk With Me”, απάντησε χαρακτηρίζοντάς τον ίδιο αξιαγάπητο και τη συνεργασία μαζί του συναρπαστική. Όταν μάλιστα επικοινώνησε μαζί του για να του ζητήσει να εμφανιστεί στη φετινή συνέχεια του Twin Peaks, o Bowie του είπε ότι δεν είναι σε θέση να το κάνει, χωρίς να αναφέρει την αιτία, η οποία είναι πλέον γνωστή και πολύ θλιβερή, όπως είπε χαρακτηριστικά. Μίλησε ακόμα και για άλλον έναν εκλιπόντα φίλο του,  τον Harry Dean Stanton, αποκαλώντας τον «το πιο τρυφερό, αθώο και φανταστικό άνθρωπο».

Ποια ταινία του ευχαριστήθηκε περισσότερο; Εδώ περιμέναμε ότι θα πει το “Eraserhead”, όπως έχει κάνει στο παρελθόν, αλλά απάντησε ότι απήλαυσε τα γυρίσματα όλων των ταινιών του, εκτός από αυτά για το “Dune”, και ότι έριξε πολύ κλάμα  στο “Elephant Man”. Στη συνέχεια, δυστυχώς αρνήθηκε ότι ετοιμάζει κάτι νέο αυτό τον καιρό! Σαν κλασικός Lynch, που αποφεύγει πάντα να δώσει εξηγήσεις για τις δημιουργίες του, δεν έδωσε κανένα hint για το Twin Peaks, ενώ σε ερώτηση για την ταυτότητα του χαρακτήρα του “Man from another place” απάντησε ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποφασίσει ο κάθε θεατής.

Σε ερώτηση για το πώς αισθάνεται που το επώνυμό του έχει γίνει επίθετο (“Lynchian”),  η απάντησή του ήταν αποστομωτική. «Ο γιατρός μου μ’ έχει συμβουλέψει να μην σκέφτομαι τέτοια πράγματα», δήλωσε με ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο.

Η συνέντευξη έκλεισε με μια σύνοψή του γύρω από τη φιλοσοφία του περί τέχνης και ζωής: «Η αντίληψη του καλλιτέχνη ως κάποιου που υποφέρει για την τέχνη του είναι ρομαντική επινόηση των Γάλλων, αλλά δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς κάποιος που είναι πραγματικά δυστυχισμένος έχει το κουράγιο να δημιουργήσει. Το να υποφέρεις δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση της δημιουργίας, το να κατανοείς τον ανθρώπινο πόνο είναι όμως αυτό που χρειάζεσαι για να διηγηθείς μια ιστορία. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι χαρούμενοι και γεμάτοι ενέργεια, να απολαμβάνουν τα όμορφα πράγματα της ζωής, όπως τον καφέ και το φαγητό της Ιταλίας. Το να αντλείς απόλαυση είναι για μένα ο λόγος για να δημιουργεί κανείς και αυτό κάνω κι εγώ.»

David Lynch, είσαι σκέτη απόλαυση!

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
15 ώρες

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos