Νύχτες 15: "The elephant song" - REVIEW

Ένα δυνατό   ψυχολογικό θρίλερ σε σκηνοθεσία Τσαρλς Μπιναμέ βασισμένο στο ομότιτλο θεατρικό του Nicolas Billon για γερά στομάχια και νεύρα. Ο Ξαβιέ Ντολάν αναδεικνύεται σε έναν ηθοποιό με τεράστιες δυνατότητες με την εξαιρετική του ερμηνεία εδώ , χωρίς να υποτιμήσουμε  την εξίσου καταλυτική  περφόρμανς του Μπρους Γκρίνγουντ.

Το ιντριγκαδόρικο σενάριο, θέλει έναν νεαρό και ταυτόχρονα χειριστικό ασθενή τον Μάικλ (Ντολάν), διαταραγμένο ψυχικά γιο μιας καριερίστας τραγουδίστριας όπερας με αρκετά παιδικά τραύματα και με έναν πατέρα απόντα, να παίζει ένα θελκτικό και επικίνδυνο mindfuck κυνήγι θησαυρού με έναν ψυχίατρο (Γκρίνγουντ) που διεξάγει έρευνα για τον προηγούμενο ψυχίατρο που τον παρακολουθούσε και.. εξαφανίστηκε. Παρά τις προειδοποιήσεις της νοσοκόμας να μην εμπλακεί συναισθηματικά και να διατηρήσει αποστάσης από τον Μάικλ, ο γιατρός συνεχίζει ακάθεκτος το επικίνδυνο αυτό παιχνίδι του μυαλού του που οδεύει σε μια αριστοτεχνικά στημένη πλεκτάνη. Ο Μάικλ χρησιμοποιώντας το ενδιαφέρον του γιατρού, τον παγιδεύει εν τέλει σε ένα σκοτεινό ‘έγκλημα’.

Ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ που απογειώνεται χάρη στους δύο κεντρικούς ηθοποιούς που παίρνουν πάνω τους όλη την ταινία, η οποία δεν αποποιείται ωστόσο τη θεατρική της προέλευση και αποτελεί εν τέλει μια ταινία χαρακτήρων. Έξυπνοι ηλεκτρισμενοι διάλογοι, μινιμαλιστικά σκηνικά, απρόσμενη αινιγματική πλοκή είναι τα τρία χαρακτηριστικά που κάνουν αυτή την ταινία τόσο ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα. Ο Ντολαν καταφέρνει να παγιδέψει ακόμα και τον ίδιο το θεατή στο θελκτικό του θέατρο του παραλόγου.

7,5 / 10