Mimosas

Ένα καραβάνι συνοδεύει έναν ετοιμοθάνατο Σεΐχη, διασχίζοντας την οροσειρά του Άτλαντα στο Μαρόκο. Η τελευταία του επιθυμία είναι να ταφεί με τους αγαπημένους του. Αλλά ο θάνατος δεν περιμένει. Οι άνθρωποι του καραβανιού, που φοβούνται το πέρασμα ανάμεσα στα βουνά, αρνούνται να συνοδεύσουν τον νεκρό. Ο Άχμεντ και ο Σαΐντ, δύο κλέφτες που ταξιδεύουν με το καραβάνι, προσποιούνται πως ξέρουν το δρόμο και υπόσχονται να εκπληρώσουν την επιθυμία του αποθανόντα. Σε ένα παράλληλο σύμπαν, ένας άνδρας με το όνομα Σακίμπ είναι ο επίλεκτος που θα ταξιδέψει στα βουνά με μια αποστολή: να βοηθήσει αυτό το αυτοσχέδιο καραβάνι.

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

Έζησα στο νότιο Μαρόκο, εκεί που ζούσε ο Σαϊντ (ένας από τους ηθοποιούς). Μαζί του ταξίδεψα πολύ και γνώρισα τον τόπο και τη θρησκεία τους. Ανήκω σε μία γενιά που δεν έχει πια ταμπού πάνω σε θρησκευτικά θέματα και μπορεί να γίνει κατανοητή η διαφορά ανάμεσα στη θρησκεία και των θρησκευτικών θεσμών και δεν υπάρχει πια η ανάγκη να διαχωριστεί η πίστη, η θρησκεία και η πνευματικότητα. Η θρησκευτικότητα άλλωστε υπάρχει και σε κάθε μορφή τέχνης, και μου κάνει εντύπωση που πλέον είναι δύσκολο στο χώρο του κινηματογράφου, να γυριστούν τέτοιες ταινίες. Ζούμε σε περίεργους καιρούς που όλοι αποφεύγουν να μιλήσουν για την παράδοση. Υπάρχει πολύ σκεπτικισμός. Για να αντιμετωπίσω αυτή την αβεβαιότητα, προσπάθησα να επικεντρωθώ στα βασικά, είτε στο σενάριο είτε στην κατασκευή των εικόνων. Με αυτό τον τρόπο, το Mimosas μετατράπηκε σε μία ταινία που μπορεί να μιλήσει σε θεατές από διαφορετικές κουλτούρες και ιδεολογίες. Θεωρώ πως είναι μία ταινία που δεν ορίζεται από τον τόπο που έχει γυριστεί. Για αυτό είναι ένα θρησκευτικό γουέστερν, μία ταινία φυσικών και μεταφυσικών περιπετειών. Το καραβάνι κυριολεκτικά ταξιδεύει μέσα στα βουνά, αλλά το ταξίδι είναι, παράλληλα, και εσωτερικό.