Γιατί τα Όσκαρ είναι πλέον βαρετά

Δημοσίευση: 3 Μαρτίου 2014, 18:35

Γιατί δεν αφορούν πια κανέναν παρά μόνον όσους συμμετέχουν σ' αυτά...

Χθες - υποτίθεται - ήταν η πιο σημαντική σε προβολή και απήχηση κινηματογραφική βραδυά της χρονιάς. Κι όμως εκατομμύρια σινεφίλ σε όλον τον κόσμο δεν είχαν ιδέα πως κάτι τέτοιο συνέβαινε. Στη χώρα μας ελάχιστοι ήταν εκείνοι που παρακολούθησαν το event όπως και σε πολλά άλλα μέρη του πλανήτη, όπου οι άνθρωποι φυσικά και ξέρουν από σινεμά και καλές ταινίες γυρίζουν, αλλά πιθανότατα έχουν πολύ περισσότερα ενδιαφέροντα πράγματα να δουν και να κάνουν (η αλήθεια να λέγεται μερικές από τις καρναβαλικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ήταν πολύ πιο ελκυστικές από τις αντίστοιχες των βραβείων). Στην Ελλάδα πάντα βέβαια φταίει και το κακό timing γιατί κομμάτι δύσκολο να καθίσει κανείς μπροστά στην tv τα ξημερώματα όταν όλο το βράδυ τα έσπαγε μεθυσμένος στο τελευταίο πάρτυ των Απόκρεων.

Εντάξει, το γνωρίζω πως οι τελετές της Ακαδημίας δεν προσφέρονται πλέον για εκπλήξεις και τα βραβεία είναι λίγο ή πολύ προκαθορισμένα από το δημοσιοσχεσίτικο αλισβερίσι των μελών με τις εταιρείες παραγωγής και το αμερικάνικο mainstream, αλλά η κατάσταση κάθε χρόνο χειροτερεύει. Τόσο που όσα viral κι αν προκύψουν από τη βραδυά της τελετής αυτό που παραμένει ως αίσθηση είναι μια απόλυτη βαρεμάρα, μια λουσταρισμένη ανία που μετά βίας καλύπτει ως βιτρίνα την απουσία πραγματικής Χόλιγουντ λάμψης όπως τουλάχιστον την εννούσαμε παλαιότερα. Η Έλεν ντε Τζενέρις ως κεντρική παρουσιάστρια ταίριαξε ακριβώς σ' αυτό το προφίλ αλλά κι εκείνη ακόμα φαίνεται να βαρέθηκε προς το τέλος. Ατάκες που είχαν χιλιοειπωθεί, ανέμπνευστα λογίδρια και προσοχή στο να μην πει ή να μην κάνει τίποτα που να διαταράξει την τελματικά ρηχή πολιτική ορθότητα που έχει κυριεύσει τα αμερικανικά media.

Και δεν είναι μόνο η επιλογή των ταινιών φυσικά. Αυτό το αντιπαρέρχομαι γιατί πώς αλλιώς να διαπραγματευθώ το γεγονός ότι το Gravity είναι κατά την Ακαδημία καλύτερη σκηνοθετικά ταινία από τον Λύκο της Ουόλ Στριτ; Είναι και η αξία του entertainment, της πιθανότητας μιας ανατροπής στην απονομή και της φαντασίας στους λόγους των νικητών που ολοένα και κυριαρχούνται από μελοδραματικά κλαψίγελα. Τα Όσκαρ βάσισαν το μύθο τους εξίσου στην αξία των βραβευμένων ταινιών (αξία που που έχει πάρει την κατιούσα...) και στη γοητεία των πρωταγωνιστών τους που σήμερα απλώς δεν υπάρχει ή έχει ξεφτίσει σε ένα μιντιακό περιβάλλον όπου ο κάθε χρήστης του facebook είναι εν δυνάμει όσο διάσημος είναι ο Τζορτζ Κλούνεϊ. Όλα μασημένη τροφή λοιπόν στα δόντια ενός απύθμενου φορμαλισμού. Έτσι παραμένει αξεπέραστο το "χάπενινγκ" του 1973 όταν ο Μάρλον Μπράντο σνόμπαρε επιδεικτικά αλλά με τρόπο την Ακαδημία αρνούμενος το Βραβείο για το Νονό και στέλνοντας μια Ινδιάνα αντιπρόσωπο να διαμαρτυρηθεί για τη μεταχείριση των Αμερικανών γηγενών. Αν μη τι άλλο κανείς θα περίμενε τον Στιβ Μακ Κουίν ή τους παραγωγούς του 12 Years a Slave, έχοντας κερδίσει το αγαλματίδιο να ψελλίσουν μια κουβέντα για το γεγονός ότι η δουλεία που τόσο επιφανειακά ψέγεται στην ταινία τους συνεχίζεται και σήμερα με το 40% των εγκλείστων στις φυλακές των Η.Π.Α. να είναι μαύροι.

Αντί λοιπόν για κάτι έξω από το κανονικό, αντί για κάτι που να αντιπροσωπεύει την κινηματογραφική κατάσταση στο επίπεδο της τέχνης, αντί έστω για ένα καλό σόου, όπου το ταλέντο των παρουσιαστών και των συντελεστών διασώζει στα μάτια μας ένα στημένο παιχνίδι, με ένα αστείο, ένα χορό ή ένα τραγούδι, η Ακαδημία φέτος μας σέρβιρε για άλλη μια φορά ένα άνοστο πιάτο, ένα ψυχαγωγικό μενού με άγευστα υλικά. Σε μια εποχή όπου όλα έχουν απομυθοποιηθεί, το Χόλιγουντ αδυνατεί να συντηρήσει το μύθο του σαν τότε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 όταν είχε χάσει οποιαδήποτε επαφή με την πραγματικότητα. Ήδη περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα βραβεία ΕΜΜΥ ή τα βραβεία των φεστιβάλ παρά τούτη η υπερπομπώδης, νεοπλουτική παρέλαση που κανέναν δεν ενδιαφέρει πια ιδιαίτερα παρά τους κουτσομπόληδες, τους στυλίστες και μερικά εκατομμύρια ψώνια που αισθάνονται μέρος του παγκόσμιου καλλιτεχνικού γίγνεσθαι επειδή αναπαρήγαγαν κακοστημένα selfies μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα.

Άντε και του χρόνου βλέπουμε...

Μιχάλης Κωνσταντέλλης

 
 
 
 
Πρώτη δημοσίευση: 3 Μαρτίου 2014, 18:35
Ενημέρωση: 3 Μαρτίου 2014, 18:41

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
23 ώρες

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos