16ο ΦΝΘ: "Η θηλιά" - REVIEW

Εικόνες σε κορνίζες από ανθεκτικό σχοινί 

Περίληψη:, Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία Αναπαράσταση του Θόδωρου Αγγελόπουλου γυρίστηκε στο χωριό Μονοδένδρι το 1969. Το καλοκαίρι του 2013, ο Λευτέρης Ρίζος, μόνιμος κάτοικος του χωριού, βοηθητικός ηθοποιός στα γυρίσματα της σημαντικής αυτής ταινίας, διηγείται την εμπειρία του να γίνει για λίγα λεπτά θύμα στην αναπαράσταση του εγκλήματος, για το οποίο μιλά η ταινία.

Το παρελθόν και το παρόν γεφυρώνονται κάπου εκεί στα πέτρινα γεφύρια των Ιωαννίνων, μέσα στο βλέμμα του αξιαγάπητου Λευτέρη Ρίζου, που ξαναζεί την εμπειρία του να συμμετάσχει, έστω και για λίγο σε μία ταινία του σπουδαίου δημιουργού. Και αυτό το ντοκυμαντέρ μικρού μήκους του Βασίλη Λουλέ, σε συνεργασία με την ομάδα των Σπουδαστών του Εργαστηρίου Ντοκιμαντέρ 7ης ΑNIMART καταφέρνει να συλλάβει με ψυχαναλυτική προσέγγιση αυτή τη διαδρομή στο χρόνο, συγκινώντας αλλά και παράλληλα προσφέροντας πολύτιμες πληροφορίες γύρω από τα παραλειπόμενα των γυρισμάτων του κλασικού φιλμ.

Το έγχρωμο δίνει τη θέση του στο ασπρόμαυρο εικόνας και συνείδησης, με τα μάτια του ηθοποιού μας να διαπερνούν στην οθόνη και εκείνος να ξαναζεί τη νεότητά του, προσφέροντάς μας την εικόνα ενός μεγάλου πια ανθρώπου που για λίγο τυλίχτηκε στο λευκό πανί και ξαναβγήκε μέσα από αυτό ως ένα μικρό παιδί. Και ο θεατής περπατά από τα σύγχρονα πλάνα στα αρχειακά, με τον ήχο της κίνησης της θηλιάς γύρω από κάποιο λαιμό να τον ακολουθεί.

Μια ταινία είναι πάντα, είτε είσαι μεσα της είτε απλώς την κοιτάς, ένας καθρέφτης, όπου το βλέμμα ζει πιο έντονα από ποτέ. Ειδικά όταν η κορνίζα του καθρέφτη είναι φτιαγμένη από ένα ανθεκτικό σχοινί.

8/10

Εύη Αβδελίδου