Berlinale 14: "Better angels" - REVIEW

Ένα άλμπουμ από φωτογραφίες που δεν τραβήχτηκαν ποτέ.

Στιγμιότυπα από την παιδική ζωή του Abraham Lincoln που φωτογραφίζουν τον τρόπο με τον οποίο η οικογενειακή του ζωή διαμόρφωσε την προσωπικότητά του.

O A.J. Edwards φτιάχνει ένα φιλμ με art house προθέσεις, με τη συμβολή του Μαλικ και την επιρροή του να το στιγματίζει το εγχείρημα από την αρχή έως το τέλος, επιχειρώντας να κρατήσει από το χέρι το μικρό χαρισματικό Αβραάμ. Μόνο που κάποια στιγμή το φιλμ ξεφεύγει της προσοχής του, και ενώ εικαστικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι αριστουργηματικό, κάπου η σύγχυση που δημιουργεί η αφήγηση απομακρύνει το θεατή.

Οι άγγελοι της ζωής του μικρού μελλοντικού ηγέτη είναι οι μητρικές του φιγούρες, άλλοτε καλοί και άλλοτε καλύτεροι άγγελοι. Εκτός από εκείνον προστατεύουν και τον πατέρα του που ξεχειλίζει από τη σκληρή του αγάπη για το παιδί και δε γνωρίζει σε ποιο κανάλι να την οδηγήσει. Η κάμερα υιοθετεί τη ματιά του μικρού και εξερευνά τους οικογενειακούς δεσμούς και το φυσικό περιβάλλον που τον αγκαλιάζει, με πλάνα που δε χωρά η περιγραφή τους σε λόγια, εκτινάσσοντας την εικαστική αξία του φιλμ στα ύψη. Μητρότητα και γή ανακατεύονται με καμβά τη φύση, αφουγκραζόμενα τον τρόπο που το φυσικό περιβάλλον τελικά μπορεί να διαμορφώνει το μέσα μας μόνο και μόνο με αφορμή το ότι το έχουμε μπροστά στα μάτια μας.

Οι παρουσίες των πρωταγωνιστών αποπνέουν γλυκύτητα και ένα όμορφο “χάσιμο” στον κόσμο που δημιουργεί το φιλμ, ταιριάζοντας αρμονικά στο σύνολο της ατμόσφαιρας που επιχειρείται να δημιουργηθεί. Το The Better Angels είναι ένας άνθρωπος που ξεφυλλίζει ένα άλμπουμ, με παλιές φωτογραφίες που δεν τραβήχτηκαν ποτέ. Θεωρεί τις περιγραφές περιττές, απλώς γυρνά τη μία σελίδα μετά την άλλη μπροστά στα μάτια μας, προκαλώντας μας να δημιουργήσουμε αλλά και να χαωθούμε ταυτόχρονα. Αυτό το μίγμα προθέσεων ακουμπά στο θεατή, χωρίς είναι, ακόμα τουλάχιστον, καθαρό ακόμα. Το τοπίο είναι θολό και μέσα στη σύγχυση, όπως για το μικρο Αβραάμ, που αντικρύζει ένα μυστηριώδες δάσος για πρώτη φορά.

Εύη Αβδελίδου

5,5/10

A photo album full of pictures never been shot Shortcuts with angel wings form Abraham Lincoln's childhood which picture the way his family life formed his outstanding personality. A.J. Edwards makes an rt-house intended film, with Terrence Malick's influence marking it, intending to hold little charismatic Abraham's hand. But in a certain point the film escapes hia attention and, while in terms of cinematography one could call it a masterpice, the confusion that narration creates pushes the spectator away. Two maternal figures are the future leader's angels, sometimes good, sometimes better, Apart from him, they also protect hia father, filled with tough live towards his son and not knowing how to epress it.

The camera adopts the young boy's eyes and explores gamily bonds and nature that empbraces him, with shots that words fail to describe, boosting the film's artistic value. Motherhood and nature are gently mixed, pointing out the way that nature influences our inner self just by staring at it. The actor's perfomances are sweet and dreamy, matching the film's potential atmosphere. The Better Angels is a man showing us a photo album, full of old pisture that were never really shot. He considers narration something odd, and the spectator at the same time creates and becomes chaotic. This mixture of intentions leads to confusion just like small Abraham, who faces a mysterious forest for the first time.

Evi Avdelidou