Berlinale 14: "Στο σπίτι" - REVIEW

Δημοσίευση: 9 Φεβ. 2014, 12:33

Η Νάντια, μετανάστρια στην Ελλάδα εδώ και 20 χρόνια, είναι οικιακή βοηθός μίας ευκατάστατης οικογένειας, που την εμπιστεύεται τυφλά. Μία σειρά δυσάρεστων γεγονότων θα ανατρέψει την ισορροπία των δυναμικών ανάμεσα στα άτομα και θα επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις τους, σε ένα φιλμ με κινηματογραφική γραφή που αποπνέει καλό ελληνικό σινεμά.

Στο σπίτι αυτού του φιλμ, ενώ τα παράθυρα φαίνονται διάπλατα ανοιχτα και δίνουν την ψευδαίσθηση της ελευθερίας κινήσεων, από όλους όσους κατοικούν σε αυτό, κανείς δεν μπορεί να δει τις πόρτες εξόδο προς την ελευθερία. Και αν τελικά το κάνει, είναι υποχρεωμένος να πληρώσει ένα τίμημα.

Στο σπίτι αυτού του φιλμ, το χώμα μπορεί να μεταγγιστεί από μία γλάστρα στην άλλη. Έτσι μπορεί και ο άνθρωπος ξαναριζώσει σε μία πατρίδα στην άλλη, αλλά το κατά πόσο αυτές οι ρίζες ποτίζονται είναι αμφίβολο. Με επικεφαλής την εξαιρετική Μαρία Καλλιμάνη, καθ΄ ολη τη διάρκεια της εξέλιξης του φιλμ υψώνεται μεθοδικά και ατμοσφαιρικά ο απροσπέλαστος τοίχος που χωρίζει Έλληνες και μετανάστες. Ταυτόχρονα η προσεκτική επιλογή και ευφυής αξιοποίηση των χώρων που εξυπηρετούν, μαζί με την αξιόλογη φωτογραφία, την πλοκή, κάνουν τους διαλόγους να μοιάζουν απλά απόηχος της έντασης που εκπέμπουν οι ήρωες.

Το φιλμ με τρυφερότητα σκύβει πάνω από μία αξιοπρεπή γυναίκα, ένα περήφανο άλογο που όμως κινδυνεύει να το σκοτώσουν επειδή γερνά. Απεικονίζονται οι χρονοβόρες και κουραστικές λεπτομέρεις της ζωής της πριν και μετά ασθενήσει, χωρίς σε καμία περίπτωση η αφήγηση να είναι μελοδραματική. Τα ρούχα πλένονται με επιμέλεια αλλά δεν αλλάζουν ουσιαστικά, όπως και οι άνθρωποι. Η όποια ασθένεια τελικά αφορά τελικά το εσωτερικό των υπολοίπων, απλώς εκείνη είναι αρκετά δυνατή για να τη φέρει στο σώμα της.

Η οικογένεια της ιστορίας είναι αβέβαιη ως προς τα όρια και βρίσκει απαραίτητο να μπουν ως ενδιάμεσος τα λεφτά για να συμβολοποιήσουν τις τύψεις τους που δεν είδαν ποτέ πίσω από την ταμπέλα “μετανάστρια” το πρόσωπο της Νάντιας. Έτσι σχολιάζεται πολύ εύστοχα και με οικονομικό τρόπο (π.χ. μέσα από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες όπως της μικρής σε ηλικία οικιακής βοηθούς) η διεργασία κατά την οποία οι αυτόχθονες προβάλλουν τους δικούς τους φόβους την εξαρτητικότητά τους και τις αδυναμίες στους ξένους, όπως το κάνει με τη σειρά του κάθε μέλος της οικογένειας. Η ηρωίδα υπομένει με αγάπη και αξιοπρέπεια όλη αυτή τη δυναμική, για να πετάξει μακριά από ένα σπίτι που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και που παραδόξως αποβάλλοντάς της ταυτόχρονα την κάνει να αναπτυχθεί.

Ένα φιλμ που εκτός από την εμβάθυνση στην ψυχοσύνθεση της ηρωίδας αγγίζει και άλλες θεματικές, όπως τη διαγενεακή συνέχεια των μεταναστών, και πιο συγκεκριμένα των γυναικών, και τον τρόπο με τον οποίο σιγά σιγά κερδίζουν τη θέση που δικαιούνται σε μία ξένη κοινωνία, αλλά και όλο το συναισθηματικός κόστος που μπορεί να έχει αυτή η διαδικασία. “Το σπίτι” αγκαλιάστηκε στη Berlinale και αναμένεται να συνεχίσει το ταξίδι του στην πατρίδα του με ανυπομονησία.

7/10

Εύη Αβδελίδου



 

This film's “Home” gives the illusion of freedom, but its doors are shut to anything different. A decent housekeeper finds out that is ill, and this fact frustrates the dynamics in the family she works for. Aan excellent performance for Maria Kallimani, the leader in building a unbreakable wall between Greeks and Immigrants. A horse that is to be killed when it's old, but manages to escape to freedom. With excellent cinematography and smart use of locations, examining the dimensions of a home in the verge of collapsing, this film goes deep in the heart of immigration, indicating the power that a label has in order to hide people's real faces.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos